Marine Toxins as Research Tools

جانداران دریایی طیف وسیعی از سموم را تولید می‌کنند که بسیاری از آنها نه تنها از نظر ساختاری غیرعادی هستند، بلکه حالت‌های عمل قوی و جالبی را نیز نشان می‌دهند. از زمان کشف تترودوتوکسین، سم ماهی پف کرده، به عنوان یک مسدود کننده قوی و انتخابی کانال های Na+ در سال 1964، به طور گسترده ای به عنوان یک ابزار تحقیقاتی در تحقیقات دارویی و فیزیولوژیکی مورد استفاده قرار گرفته است. این منجر به شناسایی تعدادی از عملکردهای بیولوژیکی مهم برای کانال های Na + شده است. در سال‌های اخیر، تحقیقات بیولوژیکی زیادی در سطوح مولکولی و سلولی انجام شده است، و بنابراین مهارکننده‌های انتخابی آنزیم‌ها و آنتاگونیست/اگونیست‌های انتخابی گیرنده‌ها و کانال‌ها به ابزارهای تحقیقاتی مهم‌تر تبدیل شده‌اند. بر این اساس، علاقه به استفاده از چنین ترکیباتی به عنوان معرف افزایش یافته است. سموم دریایی برخی از محبوب ترین ابزارهای تحقیقاتی هستند و قبلاً به درک ما از فرآیندهای بیولوژیکی و مکانیسم های بیماری کمک زیادی کرده اند.

Marine organisms produce a wide array of toxins, many of which are not only structurally unusual, but also show potent and interesting modes of action. Since the discovery of tetrodotoxin, a pufferfish toxin, as a potent and selective blocker of Na+ channels in 1964, it has been widely used as a research tool in pharmacological and physiological research. This has led to the identification of a number of important biological functions for Na+ channels. In recent years, much biological research has been carried out at molecular and cellular levels, and therefore selective inhibitors of enzymes and selective antagonist/agonists of receptors and channels have become increasingly important research tools. Accordingly, interest in using such compounds as reagents has increased. Marine toxins are some of the most popular research tools and have already contributed much to our understanding of biological processes and disease mechanisms.