Manhood in Hollywood from Bush to Bush

کشمکش بین حالت‌های خودشیفتگی و مازوخیستی مردانگی، مردانگی هالیوود را در دوره بین ریاست جمهوری جورج اچ دبلیو بوش و جورج دبلیو بوش تعریف کرد. ادعای دیوید گریون این است که در اوایل دهه 1990، زمانی که هالیوود با انفجار فیلم‌هایی که هویت جنسی و جنسیت غیر هنجاری را پیش‌زمینه می‌کردند، تغییر عمیقی در بازنمایی اتفاق افتاد. در سال‌های بعد، سینمای عامه پسند یا از استراتژی‌های بازنمایی این دوران تقلید کرده یا از آن طفره رفته است، به‌ویژه از نظر جنسیت و جنسیت.

یکی از تمرکز اصلی این مطالعه این است که در بسیاری از موارد مازوخیسم در هر دو حوزه تئوری فیلم و نظریه دگرباش به طور مثبت به عنوان شکلی از جنسیت مردانه که در برابر ساختارهای قدرت هنجاری مقاومت می کند، مطرح شده است، در حالی که خودشیفتگی به صورت منفی به عنوان یک تمایلات جنسی واپس گرایانه یا سنگر امتیازات مردان سفید مطرح شده است. . گریون استدلال می‌کند که خودشیفتگی یک شیوه بالقوه رادیکال جنسیت مردانه است که می‌تواند کدهای هنجاری و دسته‌بندی‌های جنسیتی را به چالش بکشد، در حالی که مازوخیسم، به دور از رادیکال بودن، به عنوان حالت پیش‌فرض یک مردانگی هنجاری سنتی ظهور کرده است. این مطالعه رویکردهایی از رشته‌های مختلف - روانکاوی، نظریه‌ی عجیب و غریب، مطالعات آمریکایی، مطالعات مردان و نظریه فیلم را ترکیب می‌کند، زیرا خوانش‌های تازه‌ای از چندین فیلم مهم بیست سال گذشته، از جمله تلفات جنگ، سکوت ارائه می‌کند. of the Lambs، Fight Club، The Passion of the Christ، Auto Focus و Brokeback Mountain.

A struggle between narcissistic and masochistic modes of manhood defined Hollywood masculinity in the period between the presidencies of George H. W. Bush and George W. Bush. David Greven's contention is that a profound shift in representation occurred during the early 1990s when Hollywood was transformed by an explosion of films that foregrounded non-normative gendered identity and sexualities. In the years that have followed, popular cinema has either emulated or evaded the representational strategies of this era, especially in terms of gender and sexuality.

One major focus of this study is that, in a great deal of the criticism in both the fields of film theory and queer theory, masochism has been positively cast as a form of male sexuality that resists the structures of normative power, while narcissism has been negatively cast as either a regressive sexuality or the bastion of white male privilege. Greven argues that narcissism is a potentially radical mode of male sexuality that can defy normative codes and categories of gender, whereas masochism, far from being radical, has emerged as the default mode of a traditional normative masculinity. This study combines approaches from a variety of disciplines—psychoanalysis, queer theory, American studies, men's studies, and film theory—as it offers fresh readings of several important films of the past twenty years, including Casualties of War, The Silence of the Lambs, Fight Club, The Passion of the Christ, Auto Focus, and Brokeback Mountain.