Mallarmé: Politik der Sirene

ژاک رانسیر در مطالعه‌اش درباره مالارمه، پرتره‌ای از شاهدی توجه به رویداد، لحظه، گذار را ترسیم می‌کند که با تصویر متعارف شاعر «شب‌گرا» از زبانی فراتر تضاد می‌کند. به گفته رانسیر، «بحران آیه» که مالارمه مشاهده می‌کند و از آن شروع می‌کند، ارتباط تنگاتنگی با «بحران اجتماعی» دارد که او یکی از معاصران آن است، جمهوری در جست‌وجوی شکل‌هایی از روابط اجتماعی که شکوه و عظمت را از بین می‌برد. عصر کلاسیک و مذهب می تواند جایگزین شود. این لحظه تاریخی مستلزم شعری است که اساس آن دیگر نمی تواند ژانرها، قواعد یا افسانه های معنادار باشد.

In seiner Studie zu Mallarmé zeichnet Jacques Rancière das Porträt eines aufmerksamen Zeugen des Ereignisses, des Augenblicks, des Übergangs, das er gegen das konventionelle Bild des »nächtlichen« Dichters eines Jenseits der Sprache stellt. Die »Vers-Krise«, die Mallarmé feststellt und von der er ausgeht, ist nach Rancière aufs Engste verbunden mit der »sozialen Krise«, deren Zeitgenosse er ist, einer Republik auf der Suche nach Formen des gesellschaftlichen Umgangs, die den Pomp des klassischen Zeitalters und der Religion ersetzen könnten. Dieser geschichtliche Augenblick verlangt eine Poetik, deren Grundlagen keine sinnstiftenden Gattungen, Regeln oder Fabeln mehr sein können.