Making Waves: New Cinemas of the 1960s

دهه 1960 دهه سکس، مواد مخدر و راک اندرول معروف بود. همچنین دهه انقلاب و ضدانقلاب، بحران موشکی کوبا، مداخله آمریکا در ویتنام، رونق اقتصادی و آغاز مصرف گرایی (و شورش علیه آن) بود. دهه ای بود که در آن آوانگاردها از کمد بیرون آمدند و به خیابان آمدند و خود را روی جلد آلبوم ها و پوسترها به اندازه گالری ها بیان کردند. و این دهه ای بود که در آن به نظر می رسید که هنر محبوب قدیمی - آهنگسازان و گروه های نمایشی، موزیکال ها و ملودرام های هالیوود - در اثر موجی از نوآوری هایی که در سرتاسر جهان پدیدار می شوند، از بین برود.

سینما در این فضای آشفتگی فرهنگی محور بود. هالیوود هم از نظر هنری و هم از نظر تجاری رو به افول بود. ژانرهایی که در دهه‌های 1940 و 50 مخاطبان را اسیر می‌کردند - موزیکال، وسترن، ملودرام - جذابیت خود را از دست می‌دادند و تمرین‌کنندگان بزرگشان به دوران بازنشستگی نزدیک می‌شدند. بنابراین صحنه برای ظهور سینماهای جدید برای جذب جوانان، افراد تبعیض آمیز، آگاهان سیاسی و رهایی جنسیتی آماده شد. ویژگی های بدیع سینماهای جدید همه جا یکسان نبود. اما مشترک اکثر آنها رادیکالیسم سیاسی و زیبایی شناختی و گسستن از سنت های فیلمسازی استودیویی و فرقه توهم کامل آن بود.

ساخت امواج، تجدید نظر و گسترش یک بررسی دقیق، متمرکز و درخشان از فیلمسازی نوآورانه دهه 1960 است که آن را در زمینه سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و زیبایی شناختی آن قرار می دهد - به تصویر کشیدن وجه تمایز یک دهه که برای سینما و جهان به طور کلی عالی بود. جفری نوول اسمیت توجه ویژه ای به تعداد انگشت شماری از برجسته ترین استعدادها (گدار، آنتونیونی، اوشیما) دارد که در این دوره ظهور کردند و به خاص شدن آن کمک کردند.

The 1960s was famously the decade of sex, drugs and rock'n'roll. It was also a decade of revolution and counter-revolution, of the Cuban missile crisis, of the American intervention in Vietnam, of economic booms and the beginning of consumerism (and the rebellion against it). It was a decade in which the avantgarde came out of the closet and into the street, expressing itself on album covers and posters as much as in galleries. And it was a decade in which the old popular art - crooners and show bands, Hollywood musicals and melodramas - seemed destined to be swept away by the tide of novelty emerging across the world.

The cinema was central to this atmosphere of cultural ferment. Hollywood was in decline, both artistically and commercially. The genres which had held audiences captive in the 1940s and 50s - musicals, Westerns, melodramas - were losing their appeal and their great practitioners were approaching retirement. The scene was therefore set for new cinemas to emerge to attract the young, the discriminating, the politically conscious and the sexually emancipated. The innovative features of the new cinemas were not the same everywhere. Common to most of them, however, were a political and aesthetic radicalism and a break with the traditions of studio filmmaking and its cult of perfect illusion.

Making Waves, Revised and Expanded is a sharp, focused, and brilliant survey of the innovative filmmaking of the 1960s, placing it in its political, economic, cultural and aesthetic context - capturing the distinctiveness of a decade which was great for the cinema and for the world at large. Geoffrey Nowell-Smith pays particular attention to a handful of the most remarkable talents (Godard, Antonioni, Oshima) that emerged during the period and helped to make it so special.