Making Sense of Joan Robinson on China

جوآن رابینسون یکی از اعضای سیرک معروف کینز از اقتصاددانان جوان در کمبریج در دهه 1930 بود. او یک نظریه پرداز عالی بود که کمک های برجسته ای به درک رقابت، تقاضای کل و سرمایه داشت. در همان زمان، او به اقتصادهای توسعه نیافته و جایگزین هایی برای سرمایه داری علاقه پیدا کرد که در نهایت فهرست بلندبالایی از نوشته ها در مورد چین بین دهه 1950 تا 1970 تهیه کرد. این نوشته ها نه نظری بود و نه تجربی، بلکه مجموعه ای از نظرات و گزارش ها بود. با این حال، این نوشته‌ها هستند که احتمالاً جایزه نوبل اقتصاد را به قیمت جان رابینسون تمام کردند.

این کتاب کوتاه، آن نوشته‌ها و نظراتی را در مورد آنچه که از آن زمان در رابطه با توسعه چین اتفاق افتاده، تفسیر و پیش‌بینی‌های جوآن رابینسون، و اینکه چگونه سخنرانی‌های او در دهه 1950 در چین با سیاست‌های چین از زمان مائو مطابقت دارد، مرور می‌کند.

این کتاب مورد توجه دانشجویان و دانش پژوهان علاقه‌مند به چگونگی اطلاع‌رسانی و پیشرفت تاریخ اندیشه اقتصادی در اقتصاد توسعه خواهد بود.

Joan Robinson was a member of the famous Keynes Circus of young economists at Cambridge in the 1930's. She was a theorist par excellence, making outstanding contributions to the understanding of competition, aggregate demand and capital. At the same time, she developed an interest in underdeveloped economies and alternatives to capitalism that eventually produced a long list of writings on China between the 1950's to the 1970's. These writings were neither theoretical nor empirical, but a series of opinion pieces and reports. Yet it is these writings that arguably cost Joan Robinson the Nobel Memorial Prize in economics.

This short book reviews those writings and comments on what has happened since with regard to China’s development, Joan Robinson's interpretation and predictions, and how her 1950's lectures in China match up to China’s policies since Mao.

This book will be of interest to students and scholars interested in how the history of economic thought can inform and progress development economics.