Making a city: Urbanity, vitality and urban design

دسته بندی: طراحی: معماری
ویرایش:  
نویسندگان: Montgomery J.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 25 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 2 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 41,000

مقاله منتشر شده در «ژورنال طراحی شهری» — 2000 — 3:1 — صفحات 93-116. DOI: 10.1080/13574809808724418 به دنبال دهه ها تمرکززدایی برنامه ریزی شده و مبتنی بر بازار شهرها و شهر-مناطق، سیاست گذاران شهری اکنون در حال تمجید از فضایل شهر فشرده هستند. . مدلی که به عنوان نمونه خوبی در نظر گرفته می شود، مدلی از شهر سنتی اروپایی است که نسبتا متراکم و ریزدانه است. مدلی که دیگر پایدار در نظر گرفته نمی شود (از لحاظ اقتصادی، اجتماعی و همچنین محیطی)، شهر پراکنده، نواری یا حاشیه ای است که اغلب در اطراف خودرو برنامه ریزی نشده است. یک سوال این است که این مدل اروپایی شهر خوب تا چه حد به بافت بریتانیا منتقل می شود. نویسنده استدلال می‌کند که تعدادی از نگرش‌های ریشه‌دار به برنامه‌ریزی شهری (و در واقع زندگی شهری) همچنان ادامه دارد که ممکن است تلاش‌ها برای تحریک شهرهای فعال‌تر و با اعتماد به‌نفس فرهنگی را تضعیف کنند. با این وجود، اگر می‌خواهیم شهرهای فعال‌تر و بهتری داشته باشیم، باید بدانیم چگونه آن‌ها را مدیریت، توسعه و طراحی کنیم. این مقاله استدلال می کند که شهر پدیده ای با پیچیدگی ساختاری است. شهرهای خوب معمولاً تعادلی از شکل شهری منظم و خوانا و مکان‌هایی برای رفت و آمدها، جلسات و معاملات بسیار و متنوع هستند. آنچه ممکن است از نظر برخی به عنوان بی نظمی به نظر برسد، اغلب به سادگی ریتم روزمره زندگی شهری است. در غیاب چنین فعالیتی، شهرها می توانند شهرنشینی خود را از دست بدهند و در نهایت به حومه شهر تبدیل شوند. بخش بزرگی از این مقاله شامل شرحی از اصول شکل شهر خوب، فعالیت، زندگی خیابانی و فرهنگ شهری است. یعنی خود شهرنشینی با ارجاع به تعدادی از شهرها، هدف این است که نشان داده شود که می توان برای شهر فعال برنامه ریزی و طراحی کرد.

Article published in the «Journal of Urban Design» — 2000 — 3:1 — pp. 93-116. DOI: 10.1080/13574809808724418 Following decades of both planned and market-driven decentralization of cities and city-regions, urban policy makers are now extolling the virtues of the compact city. The model which is held up as a good example is that of the traditional European city which is relatively dense and fine-grained. The model that is no longer considered sustainable (economically and socially as well as environmentally) is the sprawl, strip or edge city, more often than not planned around the automobile. One question is the extent to which this European model of the good city transfers to the UK context. The author would argue that a number of engrained attitudes to city planning (and indeed city life) persist which together might undermine attempts to stimulate more active and culturally confident cities. Nevertheless, if we are to have more active and better cities, we need to know how best to manage, develop and design them. This paper argues that the city is a phenomenon of structured complexity. Good cities tend to be a balance of a reasonably ordered and legible city form, and places of many and varied comings and goings, meetings and transactions. What might appear to some as disorder is very often simply the everyday rhythm of city life. In the absence of such activity, cities can lose their urbanity and eventually become suburban in character. The large part of this paper contains an exposition of the principles of good city form, activity, street life and urban culture. That is to say, urbanity itself By reference to a number of cities, the intention is to show that it is perfectly possible to plan for and design the active city.