Magnetic Resonance Spectroscopy in Multiple Sclerosis

سال‌های اخیر شاهد پیشرفت‌های چشمگیری در توسعه و استفاده از تکنیک‌های تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) بوده‌ایم که می‌تواند معیارهای کمی را با درجه خاصی از ویژگی‌های پاتولوژیک برای بسترهای ناهمگن مولتیپل اسکلروزیس (MS) فراهم کند. طیف‌سنجی رزونانس مغناطیسی (MRS) یکی از امیدوارکننده‌ترین این تکنیک‌ها است. به لطف MRS، آسیب آکسون دیگر به عنوان یک پدیده مرحله پایانی معمولی فقط مخرب ترین ضایعات و تاسف بارترین موارد در نظر گرفته نمی شود، بلکه به عنوان یک جزء اصلی از آسیب شناسی ضایعات MS و ماده سفید طبیعی در تمام مراحل در نظر گرفته می شود. از بیماری این مفهوم جدید به سرعت در حال تغییر درک ما از پاتوفیزیولوژی ام اس و در نتیجه، استراتژی های درمانی برای اصلاح مسیر بیماری است. بسیاری از نویسندگان در استفاده از MRS در MS پیشگام بوده‌اند، بنابراین به پایه‌گذاری \"فرضیه آکسونی\" کمک کرده‌اند.

Recent years have witnessed dramatic advances in the development and use of magnetic resonance imaging (MRI) techniques that can provide quantitative measures with some degree of pathological specificity for the heterogeneous substrates of multiple sclerosis (MS). Magnetic resonance spectroscopy (MRS) is one of the most promising of these techniques. Thanks to MRS, axonal damage is no longer considered an end-stage phenomenon typical of only the most destructive lesions and the most unfortunate cases, but rather as a major component of the MS pathology of lesions and normal-appearing white matter at all the phases of the disease. This new concept is rapidly changing our understanding of MS pathophysiology and, as a consequence, the therapeutic strategies to modify the disease course favorably. Many of the authors have pionereed the use of MRS in MS, thus contributing to the foundation of the "axonal hypothesis".