Maggie Nelson-Something Bright Then Holes

چهارمین مجموعه شعر مگی نلسون، توجه یک سرگردان به منظره را با کاوشی عمیقاً شخصی در مورد میل، دلشکستگی، انعطاف پذیری، تصادف و جریان ترکیب می کند. چیزی روشن، سپس حفره ها مشکل از دست دادن و سپس بازیابی بینایی و بینش را بررسی می کند - احساس گم شدن، سپس پیدا شدن و سپس گم شدن دوباره. سه بخش کتاب طیف گسترده ای دارد و شامل دنباله ای طولانی از مراقبه های نیدکر است که در ساحل یک کانال آلوده شهری نوشته شده است، یک شعر طولانی دلخراش که بر بالین یک دوست سروده شده است، و یک سری اشعار بی دریغ و متبلور در احترام به نیروهای به هم پیوسته. از عشق و غم هر سبکی که باشد، اشعار با صدای شاعرانه منحصر به فرد نلسون، به همان اندازه که خام است، حیله گر و دقیق به هم مرتبط می شوند. این مجموعه گواهی بر تعهد ثابت نلسون برای ترسیم حقایق احساس، هر چه که هستند، و به هر قیمتی است.

Maggie Nelson's fourth collection of poems combines a wanderer's attention to landscape with a deeply personal exploration of desire, heartbreak, resilience, accident, and flux. Something Bright, Then Holes explores the problem of losing then recovering sight and insight — of feeling lost, then found, then lost again. The book's three sections range widely, and include a long sequence of Niedecker-esque meditations written at the shore of a polluted urban canal, a harrowing long poem written at a friend's hospital bedside, and a series of unsparing, crystalline lyrics honoring the conjoined forces of love and sorrow. Whatever the style, the poems are linked by Nelson's singular poetic voice, as sly and exacting as it is raw. The collection is a testament to Nelson's steadfast commitment to chart the facts of feeling, whatever they are, and at whatever the cost.