Madness in Black Women’s Diasporic Fictions: Aesthetics of Resistance

این مجموعه کاربردهای استراتژیک جنون را در آثار نویسندگان داستان نویس زنان سیاه پوست از آفریقا، کارائیب، کانادا، اروپا و ایالات متحده شرح می دهد. با حرکت از اتکای بیش از حد به «زن دیوانه» به‌عنوان شخصیتی رمانتیک که در تقابل با وضع موجود ساخته شده است، مشارکت‌کنندگان این جلد به بررسی این موضوع می‌پردازند که چگونه نویسندگان زن سیاه‌پوست از جنون، تروما، بیماری روانی، و آسیب‌شناسی روانی به‌عنوان انکساری از تضادهای فرهنگی، روانی اجتماعی استفاده می‌کنند. شکاف‌ها و تنش‌های سیاسی نظام‌های اجتماعی بزرگ‌تر که در آن آثار ادبی متنوع آنها از طریق رویکرد مطالعات فرهنگی تنظیم شده است.

این جلد در سه بخش ساخته شده است: بازبینی مجدد از آرشیو، بازنویسی مجدد متون آن: بردگی و جنون به مثابه رقابت تاریخی، تضادهای شهادت در مناطق درگیری: ضربه و شهادت، و شکل رمان، فضای اسطوره ای: آیین های همزمان به عنوان مرهم شفابخش. رمان‌های مورد بررسی، آسیب‌های اولیه برده‌داری و امپریالیسم را دوباره تجسم می‌کنند، هم تأثیر این رویدادها را بر جمعیت‌های دیاسپوریک تأیید می‌کنند و هم گفتمان را فراتر از این چارچوب گسترش می‌دهند. از طریق جنون و شفا به عنوان مکان بازگشت روانی، این رمان ها به تمثیل های معاصر مقاومت فرهنگی تبدیل می شوند.

This collection chronicles the strategic uses of madness in works by black women fiction writers from Africa, the Caribbean, Canada, Europe, and the United States. Moving from an over-reliance on the “madwoman” as a romanticized figure constructed in opposition to the status quo, contributors to this volume examine how black women authors use madness, trauma, mental illness, and psychopathology as a refraction of cultural contradictions, psychosocial fissures, and political tensions of the larger social systems in which their diverse literary works are set through a cultural studies approach.

The volume is constructed in three sections: Revisiting the Archive, Reinscribing Its Texts: Slavery and Madness as Historical Contestation, The Contradictions of Witnessing in Conflict Zones: Trauma and Testimony, and Novel Form, Mythic Space: Syncretic Rituals as Healing Balm. The novels under review re-envision the initial trauma of slavery and imperialism, both acknowledging the impact of these events on diasporic populations and expanding the discourse beyond that framework. Through madness and healing as sites of psychic return, these novels become contemporary parables of cultural resistance.