دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 1st
نویسندگان: Kerri A. Inglis
سری:
ISBN (شابک) : 9780824836351, 9780824834845
ناشر: University of Hawaii Press
سال نشر: 2013
تعداد صفحات: 288
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Ma'i Lepera: A History of Leprosy in Nineteenth-Century Hawai'i به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب مائی لپرا: تاریخچه جذام در هاوایی قرن نوزدهم نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
Ma‘i Lepera تلاش می کند تا صداهای هاوایی را در برهه
ای مهم از تاریخ هاوایی بازیابی کند. نگاهی بی سابقه به شیوع
بیماری هانسن (1900-1865) تقریباً منحصراً از دیدگاه «بیماران»
است که نود درصد آنها کاناکا مائولی (بومی هاوایی) بودند. با
استفاده از منابع سنتی و غیرسنتی، منتشر شده و منتشر نشده، داستان
یک بیماری، واکنش جامعه به آن و پیامدهای تجربه برای هاوایی و
مردم آن را بیان میکند.
در گسترهای از سی و چهار سال است که بیش از پنج هزار نفر به یک
شهرک جذام در شبه جزیره دورافتاده در شمال مولوکائی که به طور
سنتی به عنوان ماکانالوا شناخته می شود، فرستاده شدند. داستان
آنها با وجود صدها نامه ای که به خانواده ها، دوستان، و هیئت
بهداشت و همچنین روزنامه های هاوایی زبان نوشتند، به ندرت گفته
شده است که در آن به جزئیات نگرانی های خود در مورد شهرک پرداخته
اند، زیرا آنها تلاش می کنند انسانیت خود را در مواجهه با مشکلات
حفظ کنند. ma'i lepera. بسیاری از آنها از نظر سیاسی
فعال و گاهی سرپیچی، مقاومت در برابر قدرت و سیاست های چالش
برانگیز باقی ماندند. کاناکا مائولی ماکانالوا به همان اندازه که
رنج می بردند، پیوندهای جدیدی برقرار کردند و به روش هایی از
یکدیگر مراقبت می کردند که در تاریخ های رایج در توصیف جذام در
هاوایی تا حد زیادی نادیده گرفته شده است.
گرچه Ma' i Leperaدر درجه اول تاریخچه اجتماعی بیماری و
پزشکی است، شواهد قانع کننده ای ارائه می دهد که چگونه جذام و
درمان آن ادراکات و هویت هاوایی را تغییر داده است. نگرش کاناکا
مائولی به خود را تغییر داد: در پایان قرن نوزدهم، "بیمار" برای
افراد سالم هاوایی به یک "دیگری" فرهنگی تبدیل شده بود. علاوه بر
این، ایدئولوژی استعماری را تقویت کرد و استفاده از روش های زیست
پزشکی و بیماری را به عنوان ابزار استعمار بیشتر کرد.
Ma'i Lepera مورد توجه دانشجویان و دانش پژوهان خواهد
بود. هاوایی و تاریخ پزشکی و مردم شناسی تاریخی و پزشکی. با توجه
به سبک در دسترس آن، این کتاب همچنین برای خوانندگان عمومی که
مایلند درباره کاناکا مائولیهایی که به جذام مبتلا شدهاند بیشتر
بدانند - ارتباط آنها با یکدیگر، خانوادههایشان، جزایرشان و
ملتشان - و اینکه چگونه جذام بر این ارتباطات تأثیر میگذارد،
جذاب خواهد بود. و زندگی آنها
Ma‘i Lepera attempts to recover Hawaiian voices at a
significant moment in Hawai‘i’s history. It takes an
unprecedented look at the Hansen’s disease outbreak (1865–1900)
almost exclusively from the perspective of “patients,” ninety
percent of whom were Kanaka Maoli (Native Hawaiian). Using
traditional and nontraditional sources, published and
unpublished, it tells the story of a disease, a society’s
reaction to it, and the consequences of the experience for
Hawai‘i and its people.
Over a span of thirty-four years more than five thousand people
were sent to a leprosy settlement on the remote peninsula in
north Moloka‘i traditionally known as Makanalua. Their story
has seldom been told despite the hundreds of letters they wrote
to families, friends, and the Board of Health, as well as to
Hawaiian-language newspapers, detailing their concerns at the
settlement as they struggled to retain their humanity in the
face of ma‘i lepera. Many remained politically active
and, at times, defiant, resisting authority and challenging
policies. As much as they suffered, the Kānaka Maoli of
Makanalua established new bonds and cared for one another in
ways that have been largely overlooked in popular histories
describing leprosy in Hawai‘i.
Although Ma‘i Lepera is primarily a social history of
disease and medicine, it offers compelling evidence of how
leprosy and its treatment altered Hawaiian perceptions and
identities. It changed how Kānaka Maoli viewed themselves: By
the end of the nineteenth century, the “diseased” had become a
cultural “other” to the healthy Hawaiian. Moreover, it
reinforced colonial ideology and furthered the use of both
biomedical practices and disease as tools of
colonization.
Ma‘i Lepera will be of significant interest to
students and scholars of Hawai‘i and medical history and
historical and medical anthropology. Given its accessible
style, this book will also appeal to general readers who wish
to know more about the Kānaka Maoli who contracted
leprosy—their connectedness to each another, their families,
their islands, and their nation—and how leprosy came to affect
those connections and their lives.