Los hijos del frío

در سال 2009، روزنامه‌نگار و نویسنده خاویر ربولدو مشغول کار بر روی مستند El Mocito بود، درباره جورجلینو ورگارا، کمک پیشخدمتی که در وحشتناک‌ترین بازداشتگاه کار می‌کرد. در دوران دیکتاتوری آگوستو پینوشه وجود داشت. شهادت ورگارا برای روشن شدن جنایات رخ داده در پادگان سیمون بولیوار، جایی که بخش خوبی از ستیزه جویان مخفی حزب کمونیست در آنجا نابود شد، کلیدی بود. در میان او، جورجلینو اذعان کرد که دانیل پالما روبلدو در آنجا به قتل رسیده است. این شهادت برای مستند فوق جلوی دوربین گرفته شد، اما علاوه بر آن در دیدار با فرزندان این مرد که از ۱۳ مرداد ۱۳۵۵ بازداشت و ناپدید شده بود، انجام شد.

تقریباً ده سال پس از این مستند، یکی از پسران پالما از Rebolledo خواست تا ناشناخته هایی را که او و برادرانش در مورد زندگی و مرگ پدرشان داشتند، بررسی کند. تاریخ رسمی دانیل نشان می دهد که او یک معدنچی نیترات با مهارت های رهبری عالی بوده است و دبیرکل جوانان کمونیست شد. به عبارت دیگر یک قهرمان با وجود این، او در سال 1950 در بحبوحه جنگ سرد و تحت قانون نفرین شده از رایانه شخصی اخراج شده بود. از آن زمان به بعد، حزب سابقش او را خائن می دانست. دانیل قبلاً به عنوان یک رانده شده، بخشی از سازمان‌های رادیکال بود، و معتقد به مسیر مسلحانه به عنوان ابزاری برای دستیابی به انقلاب، در سمت چپ گروه سابق خود بود.

این داستان زندگی‌نامه‌ای گیرا معماهای بزرگی را مطرح می‌کند: چرا چرا چرا در سال 1976، در دوران دیکتاتوری پینوشه، دانیل، "اخراجی ها" در مرکز کشتار منحصرا برای کمونیست ها افتاد؟ آیا حزب کمونیست چین واقعاً او را در سال 1950 بیرون کرده بود؟ یا آیا او مردی در سایه، بخشی از دستگاه قدرت بوده است که همیشه برای انترناسیونالیسم و ​​به طور خاص برای KGB کار می کرد؟ پسران پالما به نویسنده آزادی کامل برای تحقیق و بررسی آنچه که Rebolledo در تحقیقات خود یافت، بیش از حقیقت دادند.

En 2009, el periodista y escritor Javier Rebolledo trabajaba en el documental El Mocito, sobre Jorgelino Vergara, un asistente de mozo que trabajó en el más horroroso centro de detención que existió durante la dictadura de Augusto Pinochet. El testimonio de Vergara fue clave para el esclarecimiento de los crímenes ocurridos en el cuartel Simón Bolívar, donde fue exterminada una buena parte de la militancia clandestina del Partido Comunista. Entre ella, Jorgelino reconoció que ahí fue asesinado Daniel Palma Robledo. Este testimonio lo dio en cámara para el mencionado documental, pero, además, lo hizo reunido con los hijos de este hombre, que permanece detenido desaparecido desde el 4 de agosto de 1976.

Casi diez años después del documental, uno de los hijos de Palma le pidió a Rebolledo que investigara las incógnitas que él y sus hermanos tenían sobre la vida y la muerte de su padre. La historia oficial de Daniel señalaba que había sido un minero del salitre con grandes dotes de líder y que llegó a ser el secretario general de las Juventudes Comunistas; en otras palabras, un héroe. A pesar de ello, había sido expulsado del PC en 1950, en plena Guerra Fría y bajo la Ley Maldita. A partir de ese momento, su ex partido lo consideró un traidor. Ya como un paria, Daniel formó parte de organizaciones radicales, creyentes en la vía armada como medio para lograr la revolución, a la izquierda de su ex colectividad.

Esta apasionante historia biográfica plantea grandes misterios: ¿por qué en 1976, en plena dictadura de Pinochet, Daniel, “el expulsado”, cayó en un centro de exterminio reservado exclusivamente para comunistas? ¿El PC realmente lo había expulsado en 1950? ¿O había sido un hombre en las sombras, parte de los aparatos del poder, siempre trabajando para el internacionalismo y, específicamente, para la KGB? Los hijos de Palma dieron plena libertad al autor para investigar y lo que Rebolledo encontró en sus pesquisas, más que la v