Logics and Models of Concurrent Systems

آزمون همکاری [Apt, Francez & de Roever] در اصل برای به دست آوردن آنالوگ نظری اثبات مبادله پیام توزیع شده بین فرآیندهای غیرمرتبط طراحی شد، در مقابل آزمون آزادی تداخل [Owicki & Gries]، که آنالوگ نظری اثبات است. ارتباط همزمان از طریق تداخل از طریق متغیرهای مشترک. برخی از نویسندگان ([لوین و گریس، لامپورت و اشنایدر، شلیختینگ و اشنایدر]) تأکید می‌کنند که هر دو شکل ارتباط را می‌توان از لحاظ نظری تنها با استفاده از آزادی تداخل مشخص کرد، زیرا شواهد برای هر دو در نهایت به یک اثبات ثابت برای یک ادعای بزرگ جهانی تبدیل می‌شوند [اشکرافت] ]، تغییر ناپذیری قطعات آن به معنای آزادی تداخل است. با این حال، من احساس می‌کنم که ماهیت مشخصه آزمون همکاری همچنان در تحلیل این نویسندگان حفظ می‌شود، زیرا در تجزیه و تحلیل آنها از CSP، بخشی که با آزادی تداخل سروکار دارد، به حفظ یک تغییر ناپذیر جهانی اختصاص دارد، که بیان آن مستلزم معرفی در هر فرآیند است. از متغیرهای کمکی که فقط در آن فرآیند به روز می شوند، بنابراین مفهوم عدم پیوستگی (برخلاف اشتراک گذاری) حفظ می شود، زیرا اکنون همه متغیرهای فرآیندهای مختلف از هم گسسته هستند. آزمون همکاری برای مشخص کردن ارتباط همزمان در فرآیندهای متوالی ارتباطی Hoare (CSP) [Hoare 2]، Ichbiah's ADA [ARM]، و فرآیندهای توزیع شده Brinch Hansen (DP) [Brinch Hansen] اعمال شده است. این خصوصیات از طریق اثبات درستی و کامل بودن تأیید شده است [Apt 2, Gerth]. همانطور که در تست آزادی تداخل، این توصیف شامل دو مرحله است، یک مرحله متوالی محلی و یک مرحله جهانی.

The cooperation test [Apt, Francez & de Roever] was originally conceived to capture the proof theoretical analogue of distributed message exchange between disjoint processes, as opposed to the interference freedom test [Owicki & Gries], being the proof theoretical analogue of concurrent communication by means of interference through jointly shared variables. Some authors ([Levin & Gries, Lamport & Schneider, Schlichting and Schneider]) stress that both forms of communication can be proof theoretically characterized using interference freedom only, since proofs for both ultimately amount to an invariance proof of a big global assertion [Ashcroft], invariance of whose parts amounts to interference freedom. Yet I feel that the characteristic nature of the cooperation test is still preserved in the analysis of these authors, because in their analysis of CSP the part dealing with interference freedom specializes to maintenance of a global invariant, the expression of which requires per process the introduction of auxiliary variables which are updated in that process only, thus preserving the concept of disjointness (as opposed to sharing), since now all variables from different processes are disjoint. The cooperation test has been applied to characterize concurrent communication as occurring in Hoare's Communicating Sequential Processes (CSP) [Hoare 2], Ichbiah's ADA [ARM], and Brinch Hansen's Distributed Processes (DP) [Brinch Hansen]. This characterization has been certified through soundness and completeness proofs [Apt 2, Gerth]. As in the interference freedom test this characterization consists of two stages, a local sequential stage and a global stage.