Logical Studies of Paraconsistent Reasoning in Science and Mathematics

این کتاب آثاری را که توسط دانشمندان برجسته از مکاتب مختلف در حوزه تحقیقاتی پاراسازگاری نوشته شده است را پوشش می دهد. نویسندگان به طور انتقادی بررسی می کنند که چگونه می توان از منطق های ناسازگار معاصر برای درک بهتر استدلال انسانی در علوم و ریاضیات استفاده کرد. آن‌ها با ارائه دیدگاه‌های گوناگون، نور جدیدی را بر این سؤال می‌افزایند که آیا منطق‌های ناسازگار می‌توانند به عنوان منطق زیربنایی نظریه‌های علمی و ریاضی ناسازگار اما مفید عمل کنند. تنوع زیاد منطق‌های پاراسازگار، پرسش‌های گوناگون و مرتبطی را به وجود می‌آورد، مانند خواسته‌هایی که یک منطق ناسازگار باید برآورده کند، آیا چشم‌اندازی برای رویکردی جهانی به استدلال پاراسازگار با نظریه‌های بدیهی وجود دارد، و تا چه اندازه استدلال درباره مجموعه‌ها از نظر ساختاری مشابه است. به استدلال در مورد حقیقت علاوه بر این، نویسندگان وضعیت منطق ناسازگار را به‌عنوان یک رشته هنجاری یا توصیفی (یا رشته‌ای که در بین آن قرار می‌گیرد) در نظر می‌گیرند و کدام نظریه‌های بدیهی ناسازگار اما غیر پیش پاافتاده با کدام نوع رویکردهای ناسازگار به خوبی درک می‌شوند. این جلد به چنین سؤالاتی از دیدگاه های مختلف می پردازد تا (1) یک نمای کلی از وضعیت هنر در بحث فلسفی در مورد پاراسازگاری به دست آورد، (2) ایده های تازه ای برای آینده پاراسازگاری ارائه دهد، و مهمتر از همه (iii) ) با در نظر گرفتن تحولات در مکاتب مختلف پاراسازگاری، منطق پاراسازگاری را با پایه‌های فلسفی قوی‌تر ارائه می‌کند.

This book covers work written by leading scholars from different schools within the research area of paraconsistency. The authors critically investigate how contemporary paraconsistent logics can be used to better understand human reasoning in science and mathematics. Offering a variety of perspectives, they shed a new light on the question of whether paraconsistent logics can function as the underlying logics of inconsistent but useful scientific and mathematical theories. The great variety of paraconsistent logics gives rise to various, interrelated questions, such as what are the desiderata a paraconsistent logic should satisfy, is there prospect of a universal approach to paraconsistent reasoning with axiomatic theories, and to what extent is reasoning about sets structurally analogous to reasoning about truth. Furthermore, the authors consider paraconsistent logic’s status as either a normative or descriptive discipline (or one which falls in between) and which inconsistent but non-trivial axiomatic theories are well understood by which types of paraconsistent approaches. This volume addresses such questions from different perspectives in order to (i) obtain a representative overview of the state of the art in the philosophical debate on paraconsistency, (ii) come up with fresh ideas for the future of paraconsistency, and most importantly (iii) provide paraconsistent logic with a stronger philosophical foundation, taking into account the developments within the different schools of paraconsistency.