Lives of the Artists

با شروع با سیمابوئه و جوتو در قرن سیزدهم، وازاری پیشرفت هنر ایتالیایی را در طول سه قرن به دوران طلایی لئوناردو و میکل آنژ دنبال می‌کند. مردان بزرگ و آثار جاودانه آنها به وضوح زنده می شوند، زیرا وازاری جوتو جوان را در حال خراشیدن اولین نقاشی های خود بر روی سنگ به تصویر می کشد. دوناتلو در حال خیره شدن به صلیب برونلسکی. و کار پر زحمت میکل آنژ در کلیسای سیستین که توسط پاپ بی حوصله جولیوس دوم مورد آزار و اذیت قرار گرفت. The Lives همچنین اطلاعات زیادی در مورد خود وازاری و توانایی های برجسته او به عنوان یک منتقد با الهام از علاقه او به هنر دارد.

Beginning with Cimabue and Giotto in the thirteenth century, Vasari traces the development of Italian art across three centuries to the golden epoch of Leonardo and Michelangelo. Great men, and their immortal works, are brought vividly to life, as Vasari depicts the young Giotto scratching his first drawings on stone; Donatello gazing at Brunelleschi's crucifix; and Michelangelo's painstaking work on the Sistine Chapel, harassed by the impatient Pope Julius II. The Lives also convey much about Vasari himself and his outstanding abilities as a critic inspired by his passion for art.