Little glass planet: poems

اشعار کتاب جدید دابی گیبسون، هر روز را به وحیانی تبدیل می کند

سیاره شیشه ای کوچک< /i> در غرابت دنیای شناخته شده و ناشناخته به وجد می آید. دابی گیبسون در اشعاری که دورتر از بمبئی و مارفا، تگزاس قرار دارند، مناظر متفاوتی را ترسیم می‌کند، هم زمینی و هم زیرآگهی، تا درام روزگار را آشکار کند. این اشعار آفوریستیک، کنایه‌آمیز و کلاژ شده، زبان‌های مختلف انسانی ما را استخراج می‌کنند تا به ما کمک کنند وقتی با یکدیگر صحبت می‌کنیم چه معنایی داشته باشیم - به عنوان عاشق، به عنوان خانواده، به عنوان غریبه. سیاره شیشه‌ای کوچک از پخش‌های غزلی برای کوتاه‌تر کردن فاصله‌های درک شده بین ما، باز کردن مرزها و اشاره به حس جمعی استفاده می‌کند. گیبسون می نویسد: "این نامه عاشقانه من به جهان است"، "یکی ما را نظاره گر صدا می کند. / ما مدتی اینجا خواهیم بود."

مرثیه، خنده دار و صریح , سیاره شیشه ای کوچک نوعی کتابچه راهنمای توجه به دنیایی است که به طور فزاینده ای برای پرت کردن حواس ما طراحی شده است...

The poems in Dobby Gibson's new book transform the everyday into the revelatory

Little Glass Planet exults in the strangeness of the known and unknowable world. In poems set as far afield as Mumbai and Marfa, Texas, Dobby Gibson maps disparate landscapes, both terrestrial and subliminal, to reveal the drama of the quotidian. Aphoristic, allusive, and collaged, these poems mine our various human languages to help us understand what we might mean when we speak to each other—as lovers, as family, as strangers. Little Glass Planet uses lyric broadcasts to foreshorten the perceived distances between us, opening borders and pointing toward a sense of collectivity. "This is my love letter to the world," Gibson writes, "someone call us a sitter. / We're going to be here a while."

Elegiac, funny, and candid, Little Glass Planet is a kind of manual for paying attention to a world that is increasingly engineered to distract us...