Literatur als System: Zur Ausdifferenzierung literarischer Kommunikation

پایان دادن به یک کار علمی و تعیین آخرین نکته بسیار دشوارتر از شروع آن است. در طول نگارش، فرد تمایل دارد که به ساختار نظری، تزئینات، آرشیوهای جدید اضافه کند تا جزئیات، موازی ها و اکتشافات جدید را مد نظر قرار دهد و آنها را در ساختار رو به رشد متن ادغام کند. سازنده مغرور خطر برپایی کلیسای جامع گوتیک را با معماری تئوریک خود، به اصطلاح، می‌پذیرد، که تزیینات و نقش برجسته‌های بی‌شماری آن اغلب از دید ناظران پنهان می‌ماند و فقط شادی محرمانه‌ای را به معمار می‌بخشد. به منظور اجتناب از ماهیت گوتیکی نظریه، در شش فصل بعدی سعی کرده‌ام پلان ساختمان را بارها و بارها نمایان کنم، بدون اینکه بیننده را با افزونگی پیش پاافتاده یک خانه ردیفی خسته کنم. جزئیات جالب باید برای همه قابل مشاهده باشد، اما نه به عنوان دکوراسیون، بلکه به عنوان یک پایه تجربی. نظریه سیستمی-نظری مبنی بر اینکه ادبیات به عنوان یک نظام اجتماعی خود را از آمیزه ای از حوزه های اجتماعی متمایز می کند و در این روند تمایز بیشتر و بیشتر از سایر حوزه های جامعه تمایز پیدا می کند، در نظر دارد به این اثر وحدت یک پیش نویس بدهد. به کارگیری این پایان نامه برای مواد معناشناسی تاریخی به دنبال پایه گذاری آن است. بررسی فرآیند تمایز در سیستم‌های اجتماعی مختلف مانند اخلاق، زیبایی‌شناسی یا دین نه تنها باید اعتبار بیشتری را تضمین کند، بلکه باید تنوع را نیز فراهم کند.

Eine wissenschaftliche Arbeit zu beenden und den letzten Punkt zu setzen, fällt viel­ leicht schwerer, als mit ihr zu beginnen. Man ist geneigt, im Verlauf des Schreibens dem Theoriegebäude immer neue Erker, Verzierungen, Bögen hinzuzufügen, um immer wieder neue Details, Parallelen und Entdeckungen zu berücksichtigen und in das wachsende Gebäude des Textes einzufügen. Der stolze Bauherr gerät hier in Ge­ fahr, mit seiner theoretischen Architektur gleichsam eine gotische Kathedrale zu er­ richten, dessen unzählige Ornamente und Reliefs oftmals dem Blick des Betrachters entzogen bleiben und allein dem Architekten eine arcane Freude bereiten. Um diese Gotik der Theorie zu vermeiden, habe ich versucht, in den folgenden sechs Kapiteln den Bauplan immer wieder sichtbar werden zu lassen, ohne jedoch den Be­ trachter durch die banale Redundanz einer Reihenhaussiedlung zu langweilen. Die interessanten Details sollen jedem sichtbar sein, jedoch nicht um als Dekor zu die­ nen, sondern als empirisches Fundament. Die systemtheoretische These, daß die Literatur als soziales System aus einem Ge­ mengelage sozialer Felder differenziert und in diesem Ausdifferenzierungsprozeß immer mehr Distinktion gegen andere Bereiche der Gesellschaft gewinnt, soll dieser Arbeit die Einheit eines Entwurfes geben; die Applikation dieser These auf das Ma­ terial der historischen Semantik soll ihr ein Fundament verschaffen; die Überprüfung des Differenzierungsvorganges an so verschiedenen sozialen Systemen wie Moral, Ästhetik oder Religion soll dabei nicht nur für eine größeren Grad der Validierung, sondern auch für Abwechslung sorgen.