Lines of Descent: W. E. B. Du Bois and the Emergence of Identity

W. E. B. Du Bois هرگز به اندازه زمانی که در دانشگاه برلین دانشجو بود احساس راحتی نمی کرد. اما دوبوآ نیز تا حد زیادی آمریکایی بود که از تحقیرهای نژادی سرزمینش زخمی شده بود اما فلج نشده بود. در خطوط تبار، کوامه آنتونی آپیا دودمان دوقلوی تجربه آمریکایی و شاگردی آلمانی دوبوآس را دنبال می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه آنها به بزرگان شکل داده‌اند. ایده های یک محقق آفریقایی-آمریکایی در مورد نژاد و هویت اجتماعی.

در هاروارد، دو بوآس با افراد برجسته ای مانند ویلیام جیمز و جورج سانتایانا، دانشمندانی که مشارکت هایشان عمدتاً فکری بود، مطالعه کرد. اما با ورود به برلین در سال 1892، دو بوآس تحت تعلیم دانشگاهیان قرار گرفت که همچنین مردان عمومی بودند. آدولف واگنر، اقتصاددان، مشاور اتو فون بیسمارک بوده است. هاینریش فون تریتشکه، مورخ، در رایشتاگ خدمت می کرد و گوستاو فون اشمولر، اقتصاددان، عضو شورای دولتی پروس بود. این محققان مطالعه دقیق تاریخ را با کنشگری سیاسی متحد کردند و مدلی از تعامل در دنیای واقعی را ارائه کردند که در سال‌های آینده به شدت بر دو بوآس تأثیر خواهد گذاشت.

با مفاهیم عاشقانه‌اش. فرهنگ آلمانی از برادری انسانی و خودآگاهی، جذابیت قوی برای دوبوآس داشت. او گفت آلمان اولین جایی بود که سفیدپوستان با او به عنوان یک برابر رفتار کردند. اما رواج یهودی ستیزی به دوبویس اجازه نداد که تصور کند Kaiserreich عاری از نژادپرستی است. آپیا می‌گوید که چالش او این بود که بهترین زندگی روشنفکری آلمانی را بدون عرفان آن ببرد - دزدیدن آتش بدون سوختن.

W. E. B. Du Bois never felt so at home as when he was a student at the University of Berlin. But Du Bois was also American to his core, scarred but not crippled by the racial humiliations of his homeland. In Lines of Descent, Kwame Anthony Appiah traces the twin lineages of Du Bois' American experience and German apprenticeship, showing how they shaped the great African-American scholar's ideas of race and social identity.

At Harvard, Du Bois studied with such luminaries as William James and George Santayana, scholars whose contributions were largely intellectual. But arriving in Berlin in 1892, Du Bois came under the tutelage of academics who were also public men. The economist Adolf Wagner had been an advisor to Otto von Bismarck. Heinrich von Treitschke, the historian, served in the Reichstag, and the economist Gustav von Schmoller was a member of the Prussian state council. These scholars united the rigorous study of history with political activism and represented a model of real-world engagement that would strongly influence Du Bois in the years to come.

With its romantic notions of human brotherhood and self-realization, German culture held a potent allure for Du Bois. Germany, he said, was the first place white people had treated him as an equal. But the prevalence of anti-Semitism allowed Du Bois no illusions that the Kaiserreich was free of racism. His challenge, says Appiah, was to take the best of German intellectual life without its parochialism--to steal the fire without getting burned.