Limitations of National Sovereignty through European Integration

این کتاب تغییراتی را که حاکمیت ملی از طریق ادغام فراملی اروپا متحمل شده است، بررسی می کند. در مشارکت‌های مختلف دانشگاهیان و قضات عالی رتبه، تأثیرات جدی فراملیتی را بر کشورهای عضو اتحادیه اروپا و حتی کشورهای ثالثی که با معاهدات بین‌المللی با اتحادیه اروپا مرتبط هستند، نشان می‌دهد. روشن می شود که تقدم قوانین اتحادیه اروپا، مهم ترین بیان فراملیتی، با حاکمیت ملی که در قوانین اساسی ملی تثبیت شده است، در تضاد است. مطالعات به وضوح نشان می دهد که اکثر کشورهای عضو به طور کامل تقدم قوانین اتحادیه اروپا را انکار نمی کنند، اما از نیاز به یافتن تعادل مناسب بین دستورات فراملی و ملی آگاه هستند. نتیجه تحلیل‌های نویسندگان کشورهای مختلف اروپایی این است که پارادایم قانون اساسی آینده «هویت قانون اساسی» است، مفهومی که توسط فقه در آلمان، فرانسه، جمهوری چک (بدون ذکر نام) ایجاد شده و در لهستان نیز مورد بحث قرار گرفته است. ، تأثیر فراملی را بر قانون اساسی ملی به طور کامل رد می کند.

مطالعات بر روی کشورهای منتخب اتحادیه اروپا، رویکردهای ملی خاص در قبال محدودیت های حاکمیت آنها را که توسط رویه قضایی تدوین شده است (لهستان، جمهوری چک، مجارستان، رومانی، ایتالیا، آلمان با ارجاعات مقایسه ای به انگلستان و فرانسه) روشن می کند. ). روشن می شود که مفاهیم سنتی حاکمیت قوی (بریتانیا، فرانسه) به طور قابل توجهی نسبی شده و از نظر عملکردی به سمت چالش های یکپارچه سازی باز شده است. علاوه بر این، موضوعات اساسی مانند تأثیر فراملی بر قدرت دولت برای اصلاح قانون اساسی، رابطه هویت ملی و قانون اساسی و دیدگاه‌های ملی و فراملی هویت منعکس می‌شوند. این کتاب همچنین شامل اروپای فراتر از اتحادیه اروپا با تحقیق در مورد ماهیت فراملی معاهدات انجمن (از دیدگاه اوکراین) و اروپایی شدن کشور ثالثی است که عضویت اتحادیه اروپا را آماده می کند (آلبانی).

The book considers the changes which national sovereignty has undergone through the supranational European integration. In various contributions by renowned academics and high judges demonstrate the serious impacts of supranationality on the EU member states and even on third countries which are connected with the EU by international treaties. It becomes clear that primacy of EU law, the most significant expression of supra-nationality, collides with national sovereignty as anchored in the national constitutions. The studies clearly show that most member states do not fully deny EU law primacy but are aware of the need to find an adequate balance between the supranational and the national orders. The result from the analyses of the authors from various European countries is that the upcoming constitutional paradigm is “constitutional identity”, a concept established by jurisprudence in Germany, France, Czech Republic (without being named so) and debated also in Poland which, herself, denies supranational impact on the national Constitution entirely.

Studies on selected EU member states clarify the specific national approaches towards the limitations of their sovereignty as developed by the constitutional jurisprudence (Poland, Czech Republic, Hungary, Romania, Italy, Germany with comparative references to United Kingdom and France). It is illuminated that traditionally strong sovereignty concepts (UK, France) are considerably relativized and functionally opened towards the integration challenges. Basic issues are furthermore reflected, such as the supranational impact on the State’s power to reform its Constitution, the relation of national and constitutional identity and the national and supranational perspectives of identity. The book also includes Europe beyond the EU by research on the supranational character of association treaties (from a Ukrainian perspective) and on the Europeanization of a third country preparing EU membership (Albania).