Lightning up: the career of Air Vice-Marshal Alan White CB AFC FRAeS RAF (Retd)

آلن وایت از سال 1953 تا 1987 در RAF خدمت کرد - تقریباً در دوره جنگ سرد. مقدمه او برای پرواز در اسکادران هوایی دانشگاه او انجام شد. این باعث شد که او از دانشگاه انصراف دهد و به RAF بپیوندد. او ابتدا در مراحل آموزشی با موتور پیستونی موفقیت کسب کرد، اما آسیب به خون‌آشام T11 و شروع بد در کورس تسلیحات شکارچی، اعتماد به نفس او را بازگرداند تا اینکه در طول خدمت با اولین اسکادران شکارچی خود بهبود یافت. بریدگی بدنام دانکن سندیس در سال 1957 باعث بسته شدن اسکادران او شد و او متوجه شد که اهداف توپخانه ای هوا به هوا را یدک می کشد، اما خوشبختانه او سپس برای آموزش در واحد تبدیل عملیاتی شکارچی منتقل شد و در آنجا مهارت های نمایش هوازی انفرادی خود را توسعه داد. سپس او مأمور شد تا هانترز را به سنگاپور ببرد و یک اسکادران تشکیل دهد. او با پاسخ SEATO برای کمک به درخواست دولت تایلند علیه شورشیان کمونیست لائوس درگیر شد و پنج ماه را در چیانگ مای گذراند و در یک شالیزار کمپ زد. بعد از...

Alan White served in the RAF from 1953 to 1987 – roughly the period of the Cold War. His introduction to flying came in his University Air Squadron. This seduced him into dropping out of University and joining the RAF. He initially had success during the piston-engine stages of his training but damage to a Vampire T11 and a bad start on the Hunter Weaponry Course set his confidence back until he recovered during service with his first Hunter Squadron. The infamous Duncan Sandys' cuts of 1957 caused the closure of his squadron and he found himself towing air-to-air gunnery targets, but luckily he was then moved to instruct on the Hunter Operational Conversion Unit where he developed his solo aerobatic display skills. He was then posted to take Hunters to Singapore and form a Squadron. He became involved with the SEATO response to assist the Thai government's request against communist insurgents from Laos and spent five months at Chiang Mai camping in a paddy field. After...