Light in the Dark: The Last Sanctuary from the Holocaust

لهستان، 1943. این آخرین پناهگاه ناامیدان بود، یک انبار فاضلاب در زیر شهرشان. در بالا، زمانی که نازی‌ها محله یهودی نشین شهر لووف را ویران کردند، گروه کوچکی از یهودیان به شبکه‌ای از تونل‌ها فرار کردند و چهارده ماه با زباله‌های شهر، سیل‌های ناگهانی، بخار و رطوبت، موش‌ها و تاریکی و ناامیدی.

تنها پشتیبان آنها یک کارگر مجرم فاضلاب بود، یک جنایتکار سابق که دائماً آنها را تهدید به ترک آنها می کرد. بسیاری مردند؛ برخی از آنها در آبهای خروشان رودخانه می افتند، برخی از خستگی. در یک نقطه، بازماندگان خود را در یک اتاق گرفتار یافتند و پشت بام را پر از آب طوفان کردند.

با این وجود زنده ماندند، حتی برای یافتن بستگان گمشده خود به کمپ های بالا نفوذ کردند. زمانی که روس‌ها لووف را آزاد کردند، از فاضلاب کثیف، خمیده، لاغر، غیرقابل تشخیص... اما زنده بیرون آمدند.

این داستان قدرتمند بر اساس یک سری مصاحبه طولانی و تا به حال خصوصی است. دفتر خاطرات، شهادتی شعله ور بر ایمان و استقامت انسان ایجاد می کند.

Poland, 1943. It was the last refuge of the desperate, a warren of sewers underneath their city. Above, as the Nazis destroyed the ghetto of the city of Lvov, a small band of Jews escaped into a grim network of tunnels, living for fourteen months with the city's waste, the sudden floods, the fumes and the damp, the rats, the darkness, and the despair.

Their only support was a lone sewer worker, an ex-criminal who constantly threatened to leave them. Many died; some falling into the rushing waters of the river, some simply of exhaustion. At one point the survivors found themselves trapped in a chamber, filling to the roof with storm-water.

Yet survive they did, even infiltrating the camps above to find their missing relatives. When the Russians liberated Lvov, they emerged from the sewers filthy, bent double, emaciated, unrecognizable... but alive.

This powerful story based on a long series of interviews, and a hitherto private diary, creates a blazing testimony to human faith and endurance.