Leukemia: Report of the Dahlem Workshop on Leukemia Berlin 1983, November 13–18

و اینکه چگونه همولوگ های مهره داران شناخته شده این ژن ها به طور معمول در مسیرهای تمایز و تکثیر و همچنین غیرطبیعی در مسیرهای لنفوموژنیک و سایر مسیرهای انکوژنیک کاملاً تعریف شده بیان می شوند. آنچه از این جلسه به دست آمد، درک بهتر از تکامل خود این سیستم های ژنی و توضیح سیستم های ساده تر است که برای تجزیه و تحلیل ژنتیکی و مولکولی سریع تر برای آشکار کردن عملکرد طبیعی این ژن ها و محصولات ژنی آنها باز است. بنابراین ما به دنبال پاسخ های جدیدی برای چندین سؤال قدیمی در مورد تمایز، تکثیر و تبدیل نئوپلاستیک بودیم. ما در قالبی غیرمعمول - کارگاه های منحصر به فرد Dahlem - گرد هم آمدیم نه فقط برای تکرار داده هایی که اخیراً به دست آمده است، بلکه برای فکر کردن در مورد اینکه چگونه این یافته ها ممکن است به رویکردهای جدیدی برای درک و درمان لوسمی ها و لنفوم ها منجر شود. ما عمداً کارشناسانی را از چندین رشته مختلف انتخاب کردیم، از پزشکانی که این بیماری‌ها را تشخیص می‌دهند، توصیف می‌کنند و درمان می‌کنند تا ژنتیک‌دانان مولکولی که سعی می‌کنند تجزیه و تحلیل مشکل را به ساده‌ترین متغیرهای آن در ساده‌ترین سیستم‌های ممکن کاهش دهند.

and how the known vertebrate homologues of these genes are expressed normally in differentiation and proliferation pathways as well as abnormal­ ly in well-defined lymphomagenic and other oncogenic pathways. What emerged from this meeting are a better understanding of the evolution of these gene systems themselves and an elucidation of simpler systems open to more rapid genetic and molecular genetic analysis to reveal the normal functions of these genes and their gene products. Thus we sought new answers to several old questions concerning differenti­ ation, proliferation, and neoplastic transformation. We gathered together in an unusual format - that of the unique Dahlem Workshops - not just to reiterate data which has recently emerged but to think about how these findings might lead to new approaches for the understanding and therapy of the leukemias and lymphomas. We deliberately chose experts from several different disciplines, ranging from the clinicians who diag­ nose, describe, and treat these maladies, to the molecular geneticists trying to reduce the analysis of the problem to its simplest variables in the simplest systems possible.