Letters to my torturer: love, revolution, and imprisonment in Iran

نامه‌های هوشنگ اسدی به شکنجه‌گر من یکی از دلخراش‌ترین روایت‌های رنج بشری است که از ایران بیرون آمده و اکنون برای اولین بار در جلد شومیز در دسترس است. هوشنگ اسدی که بیش از دو سال در یکی از بدنام ترین زندان های تهران در سلول انفرادی نگهداری می شد، توسط مردی که خود را «برادر حمید» معرفی می کرد، مورد تحقیرهای غیرانسانی و شکنجه های وحشیانه و بی عقل قرار گرفت. مردی که بدون اجازه او نمی توانست غذا بخورد، بخوابد، مراقبت های پزشکی دریافت کند یا به توالت برود. مردی که هنگام گرفتن «اعتراف» هیچ محدودیتی نمی‌دانست: اسدی که از سقف آویزان شده بود، کتک می‌خورد و مانند سگ مجبور به پارس کردن می‌شد، اسدی جاسوس روس‌ها شد، برای انگلیسی‌ها - برای هر کسی. او که به سختی از اعدام در امان بود، در حالی که حکومت یک قتل عام خونین را علیه زندانیان سیاسی به راه انداخت که هزاران کشته برجای گذاشت، به دادگاه ساختگی برده شد و به پانزده سال محکوم شد. اسدی در تبعید، در عذاب کابوس و فلاش بک...