دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Leo the Great (Author). Br. Edmund Hunt C.S.C. (Translator)
سری: Fathers of the Church Patristic Series 34
ISBN (شابک) : 9780813214030
ناشر: The Catholic University of America Press
سال نشر: 2004
تعداد صفحات: 342
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 5 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Letters by Leo the Great به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب نامه های لئو کبیر نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
هنگامی که بقایای ماشین سیاسی روم در قرن پنجم پس از میلاد شروع به فروپاشی کرد، شخصیت برجسته پاپ سنت لئو کبیر در میان آوارها برجسته شد. کلیسا که توسط یک دکترین تغییر ناپذیر فراتر از نهادها و فرهنگ ها حفظ شده بود، به تنهایی از هرج و مرج بیرون آمد. سرانجام، میراث رومی در مسیحیت ادغام شد و دیگر زندگی خاص خود را نداشت. بدون در نظر گرفتن نقش محوری لئو - و نه امپراتور - که برای مقابله با آتیلا و هون به میدان رفت، عملاً غیرممکن است که این انتقال عظیم از دنیای روم به مسیحیت را درک کنیم. این لئو بود که یک بار از تهاجمات بربرها جلوگیری کرد و در موقعیتی دیگر از ویرانی آن کاست. لئو به همان اندازه که سهم او در تاریخ مهم بود، تأثیر بیشتری بر الهیات گذاشت. هنگامی که طرفداران بدعت مونوفیزیت با دسیسه های مختلف نتیجه شورایی را که در سال 450 در افسوس برگزار شد، از پیش تعیین کردند، لئو بلافاصله آن را به عنوان یک لاترسینیوم (سرقت) به جای یک شورا (شورای) محکوم کرد. یک سال بعد - با فریادهای «پیتر از طریق لئو صحبت کرده است!» - شورای کلیسای کلسدون، ستون مسیحیت کاتولیک، در محکومیت قاطع مونوفیزیتیسم همان زبانی را پذیرفت که توسط لئو فرموله شده بود. پاپ لئو همچنین صریح ترین و دقیق ترین تصدیقات شناخته شده تا آن زمان را در مورد اختیاراتی که جانشینان سنت پیتر از آن برخوردار بودند، ایجاد کرد. بسیاری از اصول کلامی واضح ترین و یقیناً گویاترین بیان خود را در خطبه های او می یابند. لئو با تمام ظرافت یک سخنور رومی، بدون ظواهر بت پرستی صحبت کرد و بدین ترتیب مظهر تصاحب مسیحی از میراث کلاسیک بود. با این حال، در میان همه اینها، پاپ سنت لئو خود را صرفاً خدمتگزار متواضع کسانی می دانست که به او سپرده شده بودند. این جلد اولین ترجمه انگلیسی خطبه ها را ارائه می دهد.
As the vestiges of the Roman political machine began to collapse in the fifth century A.D., the towering figure of Pope St. Leo the Great came into relief amid the rubble. Sustained by an immutable doctrine transcending institutions and cultures, the Church alone emerged from the chaos. Eventually, the Roman heritage became assimilated into Christianity and ceased to have a life of its own. It would be practically impossible to understand this monumental transition from Roman world to Christendom without taking into account the pivotal role played by Leo―and not the emperor―who went out to confront Attila and Hun. It was Leo who once averted and on another occasion mitigated the ravages of barbarian incursions. As significant as his contribution was to history, Leo had an even greater impact on theology. When partisans of the monophysite heresy had through various machinations predetermined the outcome of a council held at Ephesus in 450, Leo immediately denounced it as a latrocinium (robbery) rather than a concilium (council). A year later―with cries of "Peter has spoken through Leo!"―the ecumenical Council of Chalcedon, a pillar of Catholic Christianity, adopted in its resounding condemnation of monophysitism the very language formulated by Leo. Pope Leo also developed the most explicit and detailed affirmations known up to that time of the prerogatives enjoyed by successors if St. Peter. Many theological principles find their clearest, and certainly their most eloquent, expression in his sermons. Leo spoke with all the refinement of a Roman orator, without the pagan trappings, and thus epitomized a Christian appropriation of the classical heritage. In the midst of it all, however, Pope St. Leo thought of himself simply as the humble servant of those entrusted to his care. This volume presents the first English translation of the complete sermons.
Letter Page I To the Bishop of Aquileia Uanuarius?] 19 4 To the bishops presiding in Campania, Piceno, Etruria, and all provinces . . . . . 23 6 To Anastasius, Bishop of Thessalonica. . 27 9 To Dioscorus, Bishop of Alexandria . . 33 10 To the bishops in the province of Vienne . 37 12 To the bishops in the sees of Caesarea Mauritania. 48 14 To the Bishop Anastasius . . . 58 16 To the bishops in Sicily. . . . . . 68 19 To Dorus, Bishop of Beneventum . . 77 20 To Eutyches, abbot at Constantinople. 81 21 Eutyches to Pope Leo . . . . . . 82 23 To Flavian, Bishop of Constantinople 87 24 To Emperor Theodosius II 89 28 To Bishop Flavian . . . . . . . 92 29 To Emperor Theodosius ., . . . 106 33 To the bishops assembled at Ephesus . 108 35 To Julian, Bishop of Cos III 37 To Emperor Theodosius . . . . . 116 38 To Bishop Flavian. . . . . . . . 118 40 To the bishops in the province of ArIes 120 42 To Ravennius, Bishop of ArIes 121 44 To Emperor Theodosius . . . 122 49 To Bishop Flavian. . . . . . 128 50 To the church at Constantinople. 129 60 To Pulcheria, sister of Theodosius II . 132 66 To the bishops presiding in Gaul 134 67 To Bishop Ravennius . . . . . . 136 69 To Emperor Theodosius . . . . . 137 75 To Faustus and Martin, priests and abbots at Constantinople . . . . . . . . . . . 142 79 To Pulcheria. . . . . . . . . . . 144 80 To Anatolius, Bishop of Constantinople. 147 81 To Bishop Julian. . 151 83 To Emperor Marcian . . . 153 85 To Bishop Anatolius. . . . 156 88 To Paschasinus, papal legate. 159 89 To Emperor Marcian. . 162 93 To the Synod of Nicaea . . 165 95 To Pulcheria. . . . . . . 168 102 To the bishops presiding in Gaul 172 104 To Emperor Marcian . 177 106 To Bishop Anatolius. . . . . 182 107 To Bishop Julian. . . . . . 189 108 To Theodore, Bishop of Forum Julii . 190 109 To Bishop Julian. . . . . . 194 117 To the same. . . . . . . . 199 119 To Maximus, Bishop of Antioch 203 126 To Emperor Marcian. . . . . . 127 To Bishop Julian. . . . . . . 129 To Proterius. Bishop of Alexandria 130 To Emperor Marcian. Page 210 211 214 218 131 To Bishop Julian. . . . . . . 220 136 To Emperor Marcian. . . . . . . • . 223 138 To the bishops presiding in Gaul and Spain 139 To Juvenal. Bishop of Jerusalem 143 To Bishop Anatolius. 144 To Bishop Julian. . . . . 145 To Emperor Leo I . . . . 149-150 To Bishops Basil. Juvenal, Euxitheus. Peter. and Luke .... 152 153 156 159 162 164 165 167 169 173 To Bishop Julian. To Aetius. priest . To Emperor Leo . To Nicetas. Bishop of Aquileia . To Emperor Leo . . . To the same. . . . . To the same [The Tome] [Testimonia]. . . . . To Rusticus. Bishop of Narbonne To Emperor Leo . . . To the bishops in Egypt . . . 15 226 227 232 232 234 236 239 240 242 249 252 257 262 275 289 297 300