دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب Leonardo da Vinci Volume 2
دانلود کتاب لئوناردو داوینچی جلد 2
مشخصات کتاب
Leonardo da Vinci Volume 2
ویرایش: نویسندگان: Leonardo da Vinci, Müntz. Eugène سری: Temporis collection ISBN (شابک) : 9781781603871, 1859950639 ناشر: Parkstone International سال نشر: 2012 تعداد صفحات: 256 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 64 مگابایت
قیمت کتاب (تومان) : 37,000
کلمات کلیدی مربوط به کتاب لئوناردو داوینچی جلد 2: لئوناردو داوینچی، -- 1452-1519
در صورت تبدیل فایل کتاب Leonardo da Vinci Volume 2 به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب لئوناردو داوینچی جلد 2 نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب لئوناردو داوینچی جلد 2
زندگی اولیه لئوناردو در فلورانس، بلوغ او در میلان و سه سال آخر زندگی او در فرانسه سپری شد. معلم لئوناردو وروکیو بود. او ابتدا یک زرگر بود، سپس یک نقاش و مجسمه ساز: به عنوان یک نقاش، نماینده مکتب بسیار علمی طراحی. لئوناردو که بیشتر به عنوان یک مجسمه ساز مشهور بود، به عنوان خالق مجسمه کولئونی در ونیز، مردی با جذابیت فیزیکی چشمگیر، جذابیت بسیار زیاد در رفتار و گفتگو، و موفقیت ذهنی بود. او به خوبی در علوم و ریاضیات روز و همچنین یک موسیقیدان با استعداد بود. مهارت او در نقشه کشی فوق العاده بود. با طراحی های متعدد او و همچنین با نقاشی های نسبتا کمی او نشان داده شده است. مهارت دست او در خدمت مشاهده دقیق ترین و تحقیقات تحلیلی در مورد شخصیت و ساختار فرم است. لئوناردو اولین نفر در تاریخ بزرگان است که می خواست در یک تصویر نوعی وحدت عرفانی ایجاد کند که از آمیختگی ماده و روح حاصل شده است. اکنون که اولیه‌ها آزمایش‌های خود را که در طی دو قرن بی‌وقفه دنبال می‌کردند، با غلبه بر روش‌های نقاشی به پایان رسانده بودند، او توانست کلماتی را که به عنوان رمز عبور برای همه هنرمندان بعدی شایسته این نام بود تلفظ کند: نقاشی یک چیز معنوی است. , cosa mentale او نقشه‌کشی فلورانسی را در استفاده از مدل‌سازی با نور و سایه تکمیل کرد، ظرافتی که پیشینیان او فقط برای دقت بیشتر به خطوط خود استفاده می‌کردند. او از این نقشه‌کشی شگفت‌انگیز، این مدل‌سازی و کیاروسکورو نه تنها برای ترسیم ظاهر بیرونی بدن، بلکه، همانطور که هیچ‌کس قبل از او انجام نداده بود، استفاده کرد تا انعکاسی از رمز و راز زندگی درونی را بر آن بپوشاند. در مونالیزا و دیگر شاهکارهایش او حتی از منظره نه تنها به عنوان یک دکوراسیون کم و بیش زیبا، بلکه به عنوان نوعی پژواک آن زندگی داخلی و عنصری از هماهنگی کامل استفاده کرد. این دکترای خرد مکتبی که در عین حال آغازگر تفکر مدرن بود، با تکیه بر قوانین هنوز کاملاً بدیع دیدگاه، اصل تمرکز را که اساس هنر کلاسیک است، جایگزین شیوه گفتمانی اولیه‌ها کرد. این تصویر دیگر به عنوان یک مجموعه تقریباً تصادفی از جزئیات و قسمت ها به ما ارائه نمی شود. ارگانیسمی است که در آن همه عناصر، خطوط و رنگ‌ها، سایه‌ها و نورها، ردپایی ظریف را تشکیل می‌دهند که در یک مرکز معنوی و حسی به هم نزدیک می‌شوند. لئوناردو به خاطر اهمیت بیرونی اشیا نبود، بلکه با اهمیت درونی و معنوی آنها بود.
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
Leonardo’s early life was spent in Florence, his maturity in Milan, and the last three years of his life in France. Leonardo’s teacher was Verrocchio. First he was a goldsmith, then a painter and sculptor: as a painter, representative of the very scientific school of draughtsmanship; more famous as a sculptor, being the creator of the Colleoni statue at Venice, Leonardo was a man of striking physical attractiveness, great charm of manner and conversation, and mental accomplishment. He was well grounded in the sciences and mathematics of the day, as well as a gifted musician. His skill in draughtsmanship was extraordinary; shown by his numerous drawings as well as by his comparatively few paintings. His skill of hand is at the service of most minute observation and analytical research into the character and structure of form. Leonardo is the first in date of the great men who had the desire to create in a picture a kind of mystic unity brought about by the fusion of matter and spirit. Now that the Primitives had concluded their experiments, ceaselessly pursued during two centuries, by the conquest of the methods of painting, he was able to pronounce the words which served as a password to all later artists worthy of the name: painting is a spiritual thing, cosa mentale. He completed Florentine draughtsmanship in applying to modelling by light and shade, a sharp subtlety which his predecessors had used only to give greater precision to their contours. This marvellous draughtsmanship, this modelling and chiaroscuro he used not solely to paint the exterior appearance of the body but, as no one before him had done, to cast over it a reflection of the mystery of the inner life. In the Mona Lisa and his other masterpieces he even used landscape not merely as a more or less picturesque decoration, but as a sort of echo of that interior life and an element of a perfect harmony. Relying on the still quite novel laws of perspective this doctor of scholastic wisdom, who was at the same time an initiator of modern thought, substituted for the discursive manner of the Primitives the principle of concentration which is the basis of classical art. The picture is no longer presented to us as an almost fortuitous aggregate of details and episodes. It is an organism in which all the elements, lines and colours, shadows and lights, compose a subtle tracery converging on a spiritual, a sensuous centre. It was not with the external significance of objects, but with their inward and spiritual significance, that Leonardo was occupied.
