Legal and Ethical Concerns in Treating Kidney Failure: Case Study Workbook

هنگامی که درمان دیالیز در سال 1960 باعث افزایش طول عمر برای برخی و نه همه بیماران مبتلا به نارسایی کلیه شد، "جن اخلاقی" منتشر شد. معرفی دیالیز صفاقی و پیوند کلیه با تأکید بر افرادی که درمان نشده بودند، معضل پزشک را تشدید کرد. چه کسانی باید برای درمان اورمیا انتخاب شوند؟ آیا محرومیت از درمان باید به درستی به مدیران یا پزشکان واگذار شود یا بهتر است به کمیته واگذار شود؟ آیا برخی از نامزدها شایسته تر از دیگران هستند؟ به عنوان مثال: آیا رؤسای جمهور و پادشاهان اولویت را در تخصیص اعضای جسد نسبت به شهروندان عادی تضمین می کنند؟ آیا افراد ثروتمند سزاوارتر از فقرا هستند؟ آیا انتخاب یک بیمار جوان تر به جای یک بیمار مسن اخلاقی است؟ آیا کودکان و/یا افراد ناتوان ذهنی می توانند به عنوان اهداکنندگان عضو زنده خدمت کنند؟ آیا بازاریابی ارگان ها در شرایط کنترل شده مناسب است؟
الی آ. فریدمن، مدیر برنامه آموزش نفرولوژی با تجربه و مشاور پزشکی انجمن بیماران کلیوی آمریکا، 24 مورد دشوار را جمع آوری کرده است که بر این موارد و سایر مسائل آزاردهنده، هرچند رایج استرس زا برای کسانی که بیماران کلیوی را مدیریت می کنند، متمرکز شده است. . با استفاده از یک رویکرد جدید برای هر مورد، نظرات وکلا، نفرولوژیست ها، بیماران و جراح پیوند به ترتیب ارائه می شود. فریدمن می پرسد و سپس به سؤالات جستجویی ناشی از بحث پاسخ می دهد. کیفیت اطلاعات ارائه شده با این واقعیت که سه نفر از پاسخ دهندگان (یکی وکیل) دریافت کننده پیوند کلیه هستند، طعم مثبتی دارد.
اعضای تیم کلیه، کسانی که غرق در جستجوی حقیقت در اخلاق پزشکی هستند، و همه شرکت‌کنندگان در کاوش قانونی یا اصول اخلاقی جایگزینی عضو، این کتاب را با تلاش خود مرتبط می‌دانند.

Once dialysis treatment, in 1960, permitted life prolongation for some but not all patients in kidney failure, an `ethical genie' was released. The introduction of peritoneal dialysis and kidney transplantation compounded the physician's dilemma by underscoring those left untreated. Who should be selected for uremia therapy? Should exclusion from treatment be properly delegated to administrators or physicians, or better left to a committee? Are some candidates more worthy than others? As examples: Do Presidents and Kings warrant priority in cadaver organ allocation over ordinary citizens? Are rich people more deserving than the poor? Is it ethical to choose a younger over an older patient? Can children and/or mentally incompetent persons serve as living organ donors? Is it proper to market organs under controlled circumstances?
Eli A. Friedman, an experienced nephrology training program director, and Medical Advisor to the American Association of Kidney Patients, has collected 24 difficult cases that focus on these and other vexing though common stressful issues faced by those who manage kidney patients. Using a novel approach to each case, the opinions of lawyers, nephrologists, patients, and a transplant surgeon are proffered sequentially. Friedman asks and then answers searching questions arising from the debate. The quality of information presented is positively flavored by the fact that three of the respondents (one an attorney) are kidney transplant recipients.
Members of the kidney team, those immersed in seeking truth in medical ethics, and all participating in exploring the legality or ethical basis of organ replacement will find this book pertinent to their effort.