Lecciones para el aprendizaje del idioma shipibo-conibo

دسته بندی: خارجی
ویرایش:  
نویسندگان: Faust N.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 162 
زبان: Spanish 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 7 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 58,000

Yarinacocha: Instituto Lingüístico de Verano, 1973. — 160 p. زبان Shipibo-Conibo توسط تقریباً 15000 نفر ساکن پرو در سراسر جهان صحبت می شود. رودخانه Ucayau و شاخه های آن این یکی از زبان های خانواده پارچه است که گویشوران آن در سرزمین های برزیل و بولیوی ساکن هستند. علاوه بر پرو.
زبان‌های مختلف این کشور اکنون از منزلت و ارزشی برخوردارند که مدت‌ها مورد انتظار بوده است، زیرا قانون عمومی آموزش و پرورش مقرر کرده است که آنها به عنوان ابزار ارزشمندی برای ارتباط و بیان فرهنگ در نظر گرفته می‌شوند. و برای حفظ و توسعه آن مراقبت خواهد شد. مطالعه یکی از این زبان های بومی توسط اسپانیایی زبانان تأییدی بر ارزش این زبان است و پل های ارتباطی جدیدی را بین کسانی که به زبان های مختلف صحبت می کنند ایجاد می کند. با هدف ارائه راهنمای یادگیری زبان Shipibo-Conibo این جلد به صورت موقت تهیه شده است. امید است که تجربه کسانی که از آن استفاده می کنند، بینشی برای مرور اجتناب ناپذیر این دروس و انتشار دائمی تر آنها ارائه دهد.
از آنجایی که این اثر برای افراد از هر بخش دولتی یا خصوصی در نظر گرفته شده است و نه برای زبان شناسان، به جای اصطلاحات زبانی، توضیحات دستوری بر اساس دستور زبان سنتی ارائه شده است. shipibos و conibos که می توانند یکدیگر را درک کنند و بنابراین با یکدیگر گفتگو کنند. با این حال، آنها کلمات و عبارات متفاوتی دارند. علاوه بر این، گروهی نیز در سواحل رودخانه پیسکوی زندگی می کنند که به یک زبان صحبت می کنند، اما با تفاوت های گویشی مشخص. آقای داویلا مشاور تهیه این جلد از گروه conibo می باشد.
با توجه به تفاوت های گویش، توصیه می کنیم تمامی تمرین های موجود در دروس را با کمک زبان مادری انجام دهید. اگر تفاوت‌های لهجه‌ای وجود دارد و کمک‌کننده بومی ترجیح می‌دهد از فرمی غیر از شکل موجود در درس استفاده کند، باید مشاهدات آنها را هم از نظر تلفظ و هم از نظر شکل پذیرفت. در مکالمات، در ابتدای درس ظاهر شود. اینها بعدا توضیح داده می شود. دیالوگ ها باید حفظ شوند. برای بقیه، ترجیحاً همیشه با فردی که به این زبان صحبت می کند، مطالعه کنید، زیرا گفتگو و برخورد شخصی بهترین راه برای درک کامل معنای عبارات و فرهنگ بومی است.

Yarinacocha: Instituto Lingüístico de Verano, 1973. — 160 p. El Idioma shipibo-conibo es hablado aproximadamente por unas 15,000 personas que viven en el Perú a lo largo del río Ucayaü y sus afluentes. Es uno de los idiomas de la familia paño, cuyos hablantes habitan en territorios de Brasil y Bolivia; además del Perú.
Las diversas lenguas del país gozan ahora de una dignidad y valor anhelados por largo tiempo, ya que la Ley General de Educación ha establecido que se las considerará como medios valiosos de comunicación y expresión de cultura, y que se velará por su preservación y desarrollo. El estudio de una de esas lenguas vernáculas por parte de hispanohablantes es una afirmación del valor de dicho idioma y tenderá nuevos puentes de comunicación entre los que hablan diferentes lenguas. Con el propósito de proveer una guía para el aprendizaje del idioma shipibo-conibo, se ha preparado este volumen en forma provisional. Se espera que la experiencia de los que lo utilicen proporcionará luces para la ineludible revisión de estas lecciones y su publicación en forma más permanente.
Como esta obra se destina a personas de cualquier sector publico o privado, y no a los lingüistas, las explicaciones gramaticales son presentadas segun la gramática tradicional, en vez de términos lingüísticos.
Para designar el idioma se utiliza la nomenclatura de shipibo-conibo porque incluye a ambos grupos; shipibos y conibos que pueden entenderse mutuamente y por lo tanto, conversar los unos con los otros. Sin embargo, tienen algunas palabras y expresiones diferentes. Además, hay un grupo que habita por las orillas del río Pisqui que habla el mismo idioma, pero con ciertas diferencias dialectales. El Sr. Dávila, asesor en la preparación de este volumen, es del grupo conibo.
En vista de la diferencias dialectales, recomendamos que todos los ejercicios que se incluyen en las lecciones deben ser practicado con la ayuda de un nativohablante. Si se presentaran diferencias dialectales y el ayudante nativoprefieriese usar una forma diferente a la que está en la lección, sus observaciones deben ser aceptadas, tanto en lo que se refiere a la pronunciación como a la forma.
El vocabulario, las construcciones gramaticales y los modismos que se quieren introducir aparecen en las conversaciones, al comienzo de la lección; estos son explicados más adelante. Los diálogos deben ser memorizados. Por lo demás, es preferible estudiar siempre con un nativohablante de este idioma, porque la conversación y el trato personal constituyen la mejor manera para compenetrarse a fondo del significado de las expresiones y de la cultura nativa.