Learning from Error in Policing: A Case Study in Organizational Accident Theory

​در حالی که علت تقریبی هر حادثه معمولاً اقدام فوری کسی است - یا کوتاهی (عدم اقدام) - اغلب یک دنباله از شرایط پنهان زیربنایی وجود دارد که خطای آنها را تسهیل می کند: در واقع فرد ناخواسته "تنظیم شده است" بالا» برای شکست توسط سازمان. این خلاصه به بررسی یک حادثه در پلیس، به عنوان چارچوبی برای بررسی شیوه های موجود پلیس می پردازد. یادگیری از خطا در پلیس یک مورد دستگیری غیرقانونی را از منظر تئوری تصادف سازمانی توصیف می‌کند، که نشان می‌دهد یک عمل ناامن واحد - در این مورد دستگیری غیرقانونی - توسط چندین شرایط نهفته زمینه‌ای تسهیل می‌شود که باعث این رویداد شده و نتوانسته آسیب را متوقف کند. یک بار در حرکت تجزیه و تحلیل نشان می دهد که احتمال وقوع خطر خطاهای مرتکب از حذف (عدم اقدام) به طور قابل توجهی بیشتر از خطاهای انجام شده توسط اقدامات انجام شده است. با بررسی این مورد، مفاهیم سیاست و جهت گیری برای تحقیقات آینده مورد بحث قرار می گیرد. تجزیه و تحلیل این مورد، و درس های اساسی که از آن آموخته شده است، پیامدهای مهمی برای محققان و دست اندرکاران در زمینه پلیس خواهد داشت.​

​While the proximate cause of any accident is usually someone’s immediate action— or omission (failure to act)—there is often a trail of underlying latent conditions that facilitated their error: the person has, in effect, been unwittingly “set up” for failure by the organization. This Brief explores an accident in policing, as a framework for examining existing police practices. Learning from Error in Policing describes a case of wrongful arrest from the perspective of organizational accident theory, which suggests a single unsafe act—in this case a wrongful arrest—is facilitated by several underlying latent conditions that triggered the event and failed to stop the harm once in motion. The analysis demonstrates that the risk of errors committed by omission (failing to act) were significantly more likely to occur than errors committed by acts of commission. By examining this case, policy implications and directions for future research are discussed. The analysis of this case, and the underlying lessons learned from it will have important implications for researchers and practitioners in the policing field.​