Learning, Work and Social Responsibility: Challenges for Lifelong Learning in a Global Age

اجماع سیاسی در مورد یادگیری مادام‌العمر که پایان قرن 20 را رقم زد اساساً گفتمان‌های مربوط به نقش یادگیری مادام‌العمر را تغییر داد. در اقتصادهای مبتنی بر دانش، ما درگیر رقابتی مادام العمر برای امرار معاش هستیم. یادگیری برای امرار معاش به عنوان بخشی از یک انقلاب یادگیری جهانی.

استدلال (نویسنده)، به زبان ساده، حول محور عدالت اجتماعی، و شهروندان فعال و درگیر می چرخد. سیاست‌هایی برای تشویق یادگیری مادام‌العمر بر این دیدگاه استوار است که افراد باید چیزهای جدید را در درجه اول بیاموزند تا در یک دنیای دائماً در حال تغییر شغلی را تضمین کنند. نتیجه این سیاست‌ها باز کردن نابرابری‌های ناپایدار بوده است که بعید است مردم عادی مدت طولانی‌تری آن را تحمل کنند. برای سیاستمداران، نزدیک‌تر کردن سیاست به جهان و آرمان‌های مردم عادی به معنای جستجوی راه‌حل‌هایی مبتنی بر اشکال گسترده‌تر و منصفانه‌تر شایسته‌سالاری و رساندن کار و پیگیری اهداف اجتماعی گسترده‌تر به تعادل بهتر در همه سطوح جهان اجتماعی است. P>

The political consensus on lifelong learning which marked the end of the 20^th century fundamentally reshaped discourses on the role of lifelong learning. In ‘knowledge-based’ economies, we are engaged in a lifelong competition for livelihoods; learning for a living as part of a global learning revolution.

The argument (of the author), put simply, revolves around social justice, and active and engaged citizenry. Policies to encourage lifelong learning are based on the view that individuals must learn new things primarily to secure employment in an ever-changing world. The result of these policies has been to open up unsustainable inequalities which ordinary people are unlikely to tolerate for much longer. For politicians, bringing politics closer to the world and aspirations of ordinary people will mean seeking solutions based on broader and fairer forms of meritocracy and bringing work and the pursuit of broader social purposes into a better balance at all levels of the social world.