Le Jeu du Glaive et du Bouleau Nouvelles expressions de l’identité komie dans le théâtre en langue nationale après 1990

دسته بندی: خارجی
ویرایش:  
نویسندگان: Cagnoli Sébastien (Каньоли Себастьян).  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 155 
زبان: French 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 4 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 36,000

موسسه ملی زبان های تمدن های شرقی - 2008-2009. - 155 p. \"Меч да Кыдз йылысь ворсöм\". \"Игры о Мече и Березе\". در قسمت اول ویژگی های اصلی قوم کومی را تعریف می کنم. این ارائه مقدماتی برای درک «احساس ملی» ضروری است که ادبیات کومی (به ویژه دراماتیک) از آن زاده و توسعه یافته است.
همانطور که در همین مقدمه مشاهده می شود، صحبت از دوران معاصر بدون اشاره غیرممکن است. در همه زمان ها تا دهه های گذشته بنابراین در قسمت دوم به تاریخ کشور کومی می پردازم تا بتوانم تاریخ تئاتر کومی را تا دوره مورد علاقه خود مرور کنم.
در پایان این قسمت دوم، بنابراین، فهرستی از دولت کومی و تئاتر به زبان ملی در سال 1990 خواهیم داشت. سپس می‌توانیم بررسی کنیم که چگونه ویژگی‌هایی که در بخش اول دیده می‌شود در تئاتر امروز، از طریق دو مثال، تجلی می‌یابند، و شاید بتوانیم ویژگی‌های هویتی جدیدی را نمایان کنیم. .

Institut national des langues civilisations orientales — 2008-2009. - 155 p. "Меч да Кыдз йылысь ворсöм". "Игры о Мече и Березе". Новые выражения самобытности в драматургии коми после 1990 года Dans une première partie, je vais définir les principales caractéristiques identitaires du peuple komi. Cette présentation préalable est indispensable pour comprendre le « sentiment national » à partir duquel la littérature komie (notamment dramatique) est née et s’est développée.
Comme on le constate dans cette introduction même, il est impossible de parler de l’époque contemporaine sans faire référence à chaque instant aux décennies précédentes. Dans la deuxième partie, j’aborderai donc l’histoire du pays komi, pour pouvoir parcourir l’histoire du théâtre komi jusqu’à la période qui nous intéresse.
À l’issue de cette deuxième partie, on aura donc un état des lieux de l’État komi et du théâtre en langue nationale en 1990. On pourra alors étudier comment les caractéristiques vues dans la première partie se manifestent dans le théâtre d’aujourd’hui, à travers deux exemples, et peut être en dégager de nouvelles caractéristiques identitaires.