Law and Economics

شخصیت زندگی اقتصادی] در یک جامعه، از جمله 2 چیز دیگر، به ساختار نهادی سیاسی-حقوقی-اقتصادی آن بستگی دارد. در درون آن ساختار نهادی، افرادی که آن جامعه را تشکیل می‌دهند، تلاش می‌کنند تا با یکدیگر به نفع متقابل خود همکاری کنند تا تلاش‌های مشترکشان برای به حداکثر رساندن مطلوبیت را برآورده سازند. علاوه بر این، همین افراد از نهادهای اجتماعی خاص می خواهند تا ادعاهای متضاد افراد و گروه های مختلف را تعدیل کنند. در این راستا، یک جامعه هم به عنوان یک سرمایه گذاری تعاونی برای منافع متقابل در جایی که هویتی از منافع وجود دارد و هم به عنوان یک عرصه تضاد که در آن وابستگی متقابل ادعاها یا منافع متضاد وجود دارد، تلقی می شود. شیوه ای که یک جامعه بر اساس آن نهادهای سیاسی-حقوقی-اقتصادی خود را ساختار می دهد 1) برای افزایش دامنه تلاش های تعاونی خود و 2) هدایت تعارضات سیاسی- حقوقی-اقتصادی داخلی به سمت حل، ویژگی زندگی اقتصادی آن جامعه را شکل می دهد. جامعه در بررسی ساختار نهادهای خود که به منظور ارتقای همکاری و کانال کشی تعارض است، با مسائل متعددی مواجه است. در کلی‌ترین سطح، یک مسئله پایدار این است که چگونه جامعه ادراک‌های خود را از به اصطلاح «همکاری‌ها» و «عرصه‌های» را هم درک می‌کند و هم از نظر ایدئولوژیک منتقل می‌کند (شاید می‌آموزد یا عقلانی می‌کند)، در داخل و یا بیرون. تعارض.\" تردیدی وجود ندارد که ساختار حاصل از نهادهای جامعه منعکس کننده درک آن جامعه در مورد اینکه همکاری شامل چه مواردی است و تضاد چیست.

The character of economic life] in a society is dependent upon, among 2 other things, its political-legal-economic institutional setting. Within that institutional structure, the individuals who comprise that society attempt to cooperate with one another to their mutual advantage so as to accommodate their joint utility-maximizing endeavors. In addition, these same individuals call upon certain societal institutions to adjust the con­ flicting claims of different individuals and groups. In this regard, a society is perceived as both a cooperative venture for mutual advantage where there are an identity of interests and, as well, an arena of conflict where there exists a mutual interdependence of conflicting claims or interests. The manner in which a society structures its political-legal-economic institutions 1) to enhance the scope of its cooperative endeavors and 2) to channel internal political-legal-economic conflicts toward resolution, shapes the character of economic life in that society. In contemplating the structure of its institutions intended to promote cooperation and channel conflict, a society confronts several issues. At the most general level an enduring issue is how a society both perceives and then ideologically transmits (perhaps teaches or rationalizes), inter­ nally and/or externally, its perceptions of so-called "cooperative en­ deavors" and "arenas of conflict." There can be no doubt that the resultant structure of a society's institutions will reflect that society's perception as to what cooperation entails and what conflict constitutes.