Laugh Lines: Caricaturing Painting in Nineteenth-Century France

خطوط خنده: نقاشی کاریکاتور در قرن نوزدهم فرانسه اولین مطالعه عمده در مورد کاریکاتور سالن است، نوعی از نقد هنر گرافیک که در آن هنرمندان مطبوعات نسخه های کمیک نقاشی و مجسمه سازی معاصر را ترسیم کردند. برای انتشار در
مجلات و آلبوم های پرمصرف. کاریکاتور سالن با چند چاپ سنگی آزمایشی در دهه 1840 آغاز شد و در طی چند دهه، هیچ نمایشگاه پاریسی نمی‌توانست بدون نمایش مینیاتوری تابیده، برجسته و خنده‌دار در صفحات مطبوعات مصور افتتاح شود.

این بررسی گسترده از کاریکاتور سالن، گرافیست‌های کم‌شناخته و آماتورهای منتشر نشده را در کنار چهره‌های مهمی مانند ادوار مانه بررسی می‌کند، جوک‌های ناشناس را در گفتگو با مقالات بودلر قرار می‌دهد، و ویژگی‌های مادی یک آلبوم 10 سانتی‌متری را به جاه‌طلبانه‌ترین نقاشی نشان می‌دهد. قرن 19 این مطالعه بایگانی کاریکاتورهای رنگارنگی را آشکار می‌کند که تاکنون بازتولید نشده‌اند، و پرده‌ای را بر فرهنگ قوی کمدی
در حول هنرهای زیبا و استقبال از آن در فرانسه قرن نوزدهم می‌کشد.

Laugh Lines: Caricaturing Painting in Nineteenth-Century France is the first major study of Salon caricature, a kind of graphic art criticism in which press artists drew comic versions of contemporary painting and sculpture for publication in
widely consumed journals and albums. Salon caricature began with a few tentative lithographs in the 1840s and within a few decades, no Parisian exhibition could open without appearing in warped, incisive, and hilarious miniature in the pages of the illustrated press.

This broad survey of Salon caricature examines little-known graphic artists and unpublished amateurs alongside major figures like Édouard Manet, puts anonymous jokesters in dialogue with the essays of Baudelaire, and holds up the
material qualities of a 10-centime album to the most ambitious painting of the 19th century. This archival study unearths colorful caricatures that have not been reproduced until now, drawing back the curtain on a robust culture of comedy
around fine art and its reception in nineteenth-century France.