Latin American Documentary Film in the New Millennium

نزدیک به دو دهه از هزاره جدید می گذرد، فیلم مستند آمریکای لاتین در صحنه جهانی شور و نشاط و دیده شدن تازه ای را تجربه می کند. در حالی که عناصر سینمای مبارز و سیاسی دهه 1960 و 1970 باقی مانده است، تولید منطقه به طور فزاینده ای ذهنی، انعکاسی و تجربی شده است، هرچند شاید کمتر سیاسی نباشد. در عین حال، فیلمسازان آمریکای لاتین هم به گرایش های جهانی در این ژانر پاسخ می دهند و هم آن را شکل می دهند. این کتاب غنا و ناهمگونی فیلم مستند آمریکای لاتین را برجسته می‌کند، طیف وسیعی از زمینه‌ها، سبک‌ها و شیوه‌های ملی را بررسی می‌کند و بحث‌های جاری در مورد این ژانر را گسترش می‌دهد. بخش‌های موضوعی به «چرخش ذهنی» دهه‌های 1990 و 2000 و حرکت فراتر از آن می‌پردازد. اخلاق برخورد بین فیلمساز و سوژه/ابژه نگاه او. و عملکرد حقیقت و حافظه، موضوعی بسیار ضروری است زیرا کشورهای آمریکای لاتین از دیکتاتوری به دموکراسی در حال گذار هستند.

Nearly two decades into the new millennium, Latin American documentary film is experiencing renewed vibrancy and visibility on the global stage. While elements of the combative, politicized cinema of the 1960s and 1970s remain, the region’s production has become increasingly subjective, reflexive, and experimental, though perhaps no less political. At the same time, Latin American filmmakers both respond to and shape global tendencies in the genre. This book highlights the richness and heterogeneity of Latin American documentary film, surveys a broad range of national contexts, styles, and practices, and expands current debates on the genre. Thematic sections address the “subjective turn” of the 1990s and 2000s and the move beyond it; the ethics of the encounter between the filmmaker and the subject/object of his or her gaze; and the performance of truth and memory, a particularly urgent topic as Latin American countries have transitioned from dictatorship to democracy.