Laser Plasmas and Nuclear Energy

بیشتر این کتاب قبل از اکتبر 1973 نوشته شده است. بنابراین اظهارات مربوط به بحران انرژی اکنون دارای تاریخ هستند، اما با این وجود معتبر هستند. با این حال، اصطلاح «بحران انرژی» دیگر آن مفهوم جدید غیرعادی نیست که در زمان نگارش مطالب وجود داشت. بلکه یک عبارت رایج برای شرایطی است که همه ما بیش از حد با آن آشنا هستیم. هدف این کتاب این است که به این موضوع اشاره کند که علم و فناوری همجوشی هسته‌ای ناشی از لیزر موضوع فوق‌العاده‌ای است که به نوعی هنوز کاملاً روشن نیست می‌تواند مشکل دستیابی به منبعی بدون آلودگی و واقعاً پایان ناپذیر انرژی ارزان را حل کند. از اتم های هیدروژن سنگین (دوتریوم) موجود در تمام آب های زمینی. این مفهوم بسیار واضح و بسیار ساده است: گرم کردن دوتریوم جامد یا مخلوط دوتریوم و تریتیوم (هیدروژن فوق‌سنگین) توسط پالس‌های لیزری با چنان سرعتی که علی‌رغم انبساط و سرد شدن حاصل، هنوز واکنش‌های همجوشی هسته‌ای زیادی انجام می‌شود که انرژی تولید شده بیشتر است. نسبت به انرژی لیزری که باید اعمال می شد. فشرده‌سازی پلاسما توسط تابش لیزر به خودی خود یک اصلاح پیچیده‌تر از فرآیند است، اما در مرحله کنونی فناوری لیزر برای تحقق سریع یک راکتور همجوشی لیزری برای تولید برق مورد نیاز است. این مفهوم فشرده‌سازی همچنین می‌تواند برای توسعه راکتورهای کاملاً ایمن با ریزانفجارهای کنترل‌شده مواد قابل شکافت فشرده شده با لیزر مانند اورانیوم و حتی بور که کاملاً ایمن به اتم‌های هلیوم غیر رادیواکتیو شکافت می‌شوند، اعمال شود.

Most of this book was written before October 1973. Thus the statements concerning the energy crisis are now dated, but remain valid nevertheless. However, the term "energy crisis" is no longer the unusual new concept it was when the material was written; it is, rather, a commonplace expression for a condition with which we are all only too familiar. The purpose of this book is to point out that the science and technology of laser-induced nuclear fusion are an extraordinary subject, which in some way not yet completely clear can solve the problem of gaining a pollution-free and really inexhaustible supply of inexpensive energy from the heavy hydrogen (deuterium) atoms found in all terrestrial waters. The concept is very obvious and very simple: To heat solid deuterium or mixtures of deuterium and tritium (superheavy hydrogen) by laser pulses so rapidly that despite the resulting expansion and cooling there still take place so many nuclear fusion reactions tnat the energy produced is greater than the laser energy that had to be applied. Compression of the plasma by the laser radiation itself is a more sophisticated refinement of the process, but one which at the present stage of laser cechnology is needed for the rapid realization of a laser-fusion reactor for power generation. This concept of compression can also be applied to the development of completely safe reactors with controlled microexplosions of laser-compressed fissionable materials such as uranium and even boron, which fission completely safely into nonradioactive helium atoms.