Las tareas de casa y otros ensayos

بازتاب‌های شفاف ناتالیا گینزبورگ، یکی از مهم‌ترین نویسندگان ایتالیایی قرن بیستم. < /p>

تنهایی کودکی و گناهان پیری، تله‌های جنسی و لذت غیرمنتظره‌ای که پشت خسته‌کننده‌ترین کارهای خانه پنهان می‌شود. لمس ناتالیا گینزبورگ به هنر تبدیل شد، و بدون از دست دادن آن کیفیت جسمانی احساسات تازه کشف شده، ایده هایی که به سختی یاد شده اند، خاطراتی که هنوز روی سطح شناور هستند.

در این مقالات مختصر و فشرده که این نویسنده بزرگ در طول زندگی خود گردآوری کرده است، یادداشت های شخصی را خواهیم یافت که آنها را به واژه نامه خانواده نزدیک می کند. و فضیلت‌های کوچک، و پرتره‌های دوستانی مانند ایتالو کالوینو و پاوزه، اما همچنین یادداشت‌هایی درباره رمان‌ها و فیلم‌هایی که در آن زمان جدید بودند و اکنون کلاسیک‌های قرن بیستم هستند، و مقالاتی که در مورد آنها صحبت می‌کنند. مشارکت سیاسی و برای درک تاریخ اروپا ضروری است.

با لحن نوشتاری ظاهراً بی دقت خود، با روش پیشنهادی بدون تحمیل، با کنایه ای که همیشه به جزئیات کوچک گرایش داشت. ناتالیا گینزبورگ ابزاری برای مردم داخلی ساخت به دنیا نگاه کن و آن دنیا هنوز خیلی مال ماست.

نظر سردبیر:

برای اولین بار به زبان اسپانیایی، برخی از صفحات ناتالیا گینزبورگ که می‌توانند دفتر خاطرات صمیمی او باشند؛ برخی از متن‌هایی که در آنها شکسته می‌شود. کدهای تعیین شده را آسان کنید... کتابی زیبا و هوشمند که نمی توان آن را از کاتالوگ لومن از دست داد.

Las lúcidas reflexiones de Natalia Ginzburg, una de las escritoras italianas más importantes del siglo XX.

La soledad de la infancia y los pecados de la vejez, las trampas del sexo y el placer inesperado que se esconde tras las tareas domésticas más aburridas... Todo lo que Natalia Ginzburg tocaba se convertía en arte, y eso sin perder esa cualidad corpórea de las emociones recién descubiertas, de las ideas apenas apuntadas, de los recuerdos que aún navegan a flor de piel.

En estos breves e intensos ensayos, que la gran escritora fue reuniendo a lo largo de su vida, encontraremos notas personales que los acercan a Léxico familiar y a Las pequeñas virtudes, y retratos de amigos como Italo Calvino y Pavese, pero también apuntes sobre novelas y películas que en aquel entonces eran novedad y ahora ya son clásicos del siglo XX, y artículos que hablan de su compromiso político y resultan esenciales para comprender la historia europea.

Con su tono de escritura aparentemente descuidado, con su manera de proponer sin imponer, con su ironía siempre bien dispuesta hacia los pequeños detalles. Natalia Ginzburg hizo de lo doméstico un instrumento privilegiado para mirar el mundo y ese mundo sigue siendo muy nuestro.

La opinión del editor:

Por primera vez en castellano, unas páginas de Natalia Ginzburg que podrían ser su diario íntimo; unos textos donde se rompen con desenvoltura los códigos establecidos... Un libro hermoso e inteligente que no podría faltar en el catálogo de Lumen.