Landscapes of Communism: A History Through Buildings

هنگامی که کمونیسم در اروپای شرقی قدرت را در دست گرفت، شهرها را به شکل خود بازسازی کرد، زندگی روزمره را دگرگون کرد و بلوارهای وسیع و املاک مسکونی وسیع و حماسی را در اعلامیه ای قاطع از یک ایده غیر سرمایه داری ایجاد کرد. رژیم‌هایی که آنها را ساخته‌اند اکنون مرده‌اند و مدت‌هاست که از بین رفته‌اند، اما از ورشو گرفته تا برلین، مسکو تا کی‌یف پس از انقلاب، ساختمان‌هایی باقی مانده‌اند که اغلب مردمی هستند که زندگی‌شان در اثر فروپاشی کمونیسم پراکنده شده است.

مناظر کمونیسمیک سفر اکتشافی تاریخی است که ما را در دنیای گمشده معماری سوسیالیستی فرو می برد. اوون هاترلی، منتقد شهری باهوش، شوخ و جوان، با ردیابی زیگزاگ‌های تیز و ناگهانی سبک معماری رسمی کمونیستی، نشان می‌دهد که چگونه قدرت در این جوامع به کار گرفته شده است: روکوکو استبداد خرافی استالینیسم عالی، با یادبودها، کاخ‌ها، و پلیس‌های مخفی. قلعه ها؛ علاقه آلمان شرقی به پانل های بتنی پیش ساخته؛ و سیستم‌های متروی مسکو و پراگ، تجلی تماشایی از فضای عمومی که فراتر از هر آوانگاردی بود که تا به حال جرات کرده بود. هاترلی در طول سفرهای خود در سراسر امپراتوری شوروی سابق می پرسد که چه چیزی می توان از ویرانه های کمونیسم بازیابی کرد - چه بقایایی می تواند ایده های معاصر ما از زندگی شهری را نشان دهد؟

When communism took power in Eastern Europe it remade cities in its own image, transforming everyday life and creating sweeping boulevards and vast, epic housing estates in an emphatic declaration of a noncapitalist idea. The regimes that built them are now dead and long gone, but from Warsaw to Berlin, Moscow to postrevolutionary Kiev, the buildings remain, often populated by people whose lives were scattered by the collapse of communism.

Landscapes of Communism is a journey of historical discovery, plunging us into the lost world of socialist architecture. Owen Hatherley, a brilliant, witty, young urban critic shows how power was wielded in these societies by tracing the sharp, sudden zigzags of official communist architectural style: the superstitious despotic rococo of high Stalinism, with its jingoistic memorials, palaces, and secret policemen's castles; East Germany's obsession with prefabricated concrete panels; and the metro systems of Moscow and Prague, a spectacular vindication of public space that went further than any avant-garde ever dared. Throughout his journeys across the former Soviet empire, Hatherley asks what, if anything, can be reclaimed from the ruins of Communism―what residue can inform our contemporary ideas of urban life?