دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب La Vie et les chefs-d'oeuvre de J.M.W. Turner
دانلود کتاب زندگی و شاهکارهای J.M.W. ترنر
مشخصات کتاب
La Vie et les chefs-d'oeuvre de J.M.W. Turner
ویرایش:
نویسندگان: Eric Shanes
سری: Temporis
ISBN (شابک) : 9781783108244
ناشر: Parkstone International
سال نشر: 2015
تعداد صفحات:
زبان: French
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 17 Mb
قیمت کتاب (تومان) : 39,000
در صورت تبدیل فایل کتاب La Vie et les chefs-d'oeuvre de J.M.W. Turner به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب زندگی و شاهکارهای J.M.W. ترنر نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب زندگی و شاهکارهای J.M.W. ترنر
جوزف مالورد ویلیام ترنر (لندن، 1775 - 1851) در 15 سالگی، ترنر قبلاً نمای لمبث را به نمایش می گذاشت. او به سرعت شهرت یک آبرنگ کار بسیار ماهر را به دست آورد. شاگرد گیرتین و کوزنز، او با انتخاب خود و شیوه ارائه مضامین خود تخیلی زیبا را نشان داد که به نظر می رسید او را برای حرفه ای درخشان به عنوان تصویرگر مقدر کرده است. او ابتدا به کشور خود و سپس در چندین نوبت به فرانسه، دره راین، سوئیس و ایتالیا سفر کرد. با این حال، علاقه او فراتر از تصویرسازی بود: ایده‌آل منظره غنایی، غالب و الهام‌بخش، حتی در آثاری که ما وسوسه می‌شویم چیزی جز یک تخیل زیبا ببینیم، آشکار شد. انتخاب او برای استادی مجرد از گذشته شیوا است، همه بوم‌های لورن را که در انگلستان می‌توانست بیابد، عمیقاً مطالعه کرد و با کمال فوق‌العاده از آنها کپی و تقلید کرد. او هرگز آیین خود را برای نقاش بزرگ رها نکرد. او می خواست Sunrise Through Steam خود را در گالری ملی در کنار دو شاهکار از Lorrain قرار دهد. و آنجاست که می‌توانیم آنها را در آنجا ببینیم و در مورد شایستگی‌های این ادای احترام غرورآفرین و باشکوه قضاوت کنیم. ترنر تا سال 1819 به ایتالیا رفت تا در سالهای 1829 و 1840 به آنجا بازگردد. بدون شک، ترنر در آنجا احساساتی را احساس کرد و موضوعاتی را در آنجا پیدا کرد که آنها را به تعبیر نبوغ خود در سمفونی هایی از نور و رنگ برگرداند. . منطق عقل در چشم این تخیل نوردیک به حساب نمی آید. اما هیچ لاتینی نمی توانست آن منطق دیگر را که به سلیقه او هیولا بود، مخصوص انگلیسی هایی که در رویای منزوی و سلطنتی غرق شده بود، غیرقابل تعریف و پر از شگفتی، که او را قادر ساخت مرزهای بین زندگی (حتی زندگی خودش) و تصاویر را از بین ببرد، نداشت. او ساخت. رویای لاتین، چه ونیزی یا فرانسوی، رویای خوشبختی است، هم قهرمانانه و هم انسانی. شور و شوق در آنجا با مالیخولیا خفه می شود و سایه در آنجا با نور مبارزه می کند. مالیخولیا، حتی به شکلی که در آفرینش معمایی و عمیق آلبرشت دورر ظاهر می شود، در دنیای جادویی و در حال تغییر ترنر جایی ندارد: در رویای کیهانی چه جایگاهی خواهد داشت؟ انسانیت غایب است، مگر شاید در قالب شخصیت های تئاتری که به سختی می بینیم. تابلویی از ترنر ما را مجذوب می‌کند، اما ما به هیچ چیز خاصی فکر نمی‌کنیم، به هیچ چیز انسانی. فقط به رنگ ها و طیف های فراموش نشدنی که تخیلات ما را تحت تاثیر قرار می دهند. در واقعیت، بشریت تنها زمانی به او الهام می‌دهد که با ایده مرگ پیوند بخورد، اما مرگی عجیب، یک انحلال غنایی - مانند پایان یک اپرا.
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
Joseph Mallord William Turner (Londres, 1775 – 1851) A 15 ans, Turner exposait déjà une Vue de Lambeth. Il acquit très tôt la réputation d'un aquarelliste extrêmement habile. Disciple de Girtin et de Cozens, il montra par son choix et la façon de présenter ses thèmes une imagination pittoresque qui semblait le destiner à une brillante carrière d'illustrateur. Il voyagea, d'abord dans son pays natal et puis, à plusieurs occasions, en France, dans la vallée du Rhin, en Suisse et en Italie. Son intérêt commença toutefois à dépasser le cadre de l'illustration : l'idéal du paysage lyrique, dominant et inspirateur, se faisait jour, même dans des oeuvres où nous sommes tentés de ne voir rien d'autre qu'une imagination pittoresque. Son choix d'un unique maître du passé est éloquent, étudiant en profondeur toutes les toiles du Lorrain qu'il put trouver en Angleterre, les copiant et les imitant avec une extraordinaire perfection. Il ne se départit jamais de son culte pour le grand peintre. Il voulut que son Lever du soleil à travers la vapeur soit placé à la National Gallery aux côtés de deux chefs-d'oeuvre du Lorrain ; et c'est là que nous pouvons les y voir et juger du bien-fondé de ce fier et splendide hommage. Ce n'est qu'en 1819 que Turner se rendit en Italie, pour y retourner en 1829 et 1840. Sans aucun doute, Turner y ressentit des émotions et y trouva des sujets de rêverie qu'il transcrivit plus tard, dans les termes de son propre génie, en symphonies de lumière et de couleurs. La logique de la raison ne compte pas aux yeux de cette imagination nordique. Mais aucun Latin n'aurait possédé cette autre logique, monstrueuse à son goût, propre à l'Anglais consumé par un rêve solitaire et royal, indéfinissable et plein de merveilles, qui lui permettait d'abolir les frontières entre la vie (même la sienne) et les images qu'il créait. Le rêve du Latin, qu'il soit vénitien ou français, est un rêve de bonheur, à la fois héroïque et humain. L'ardeur y est tempérée par la mélancolie, et l'ombre y lutte avec la lumière. La mélancolie, même sous la forme où elle apparaît dans la création énigmatique et profonde d'Albrecht Dürer, n'a pas sa place dans le monde féerique et changeant de Turner : quelle place aurait-elle dans un rêve cosmique ? L'humanité est absente, sauf peut-être sous la forme de personnages de théâtre que nous regardons à peine. Une peinture de Turner nous fascine, et pourtant nous ne pensons à rien de précis, rien d'humain ; seulement à des couleurs inoubliables et aux spectres qui hantent nos imaginations. En réalité, l'humanité ne l'inspire que lorsqu'elle est liée à l'idée de mort, mais d'une mort étrange, une dissolution lyrique – comme le finale d'un opéra.
