دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب La razionalità pratica di Aristotele
دانلود کتاب عقلانیت عملی ارسطو
مشخصات کتاب
La razionalità pratica di Aristotele
ویرایش:
نویسندگان: Enrico Berti
سری: Nuova Secondaria
ISBN (شابک) : 9788838246494, 8838246491
ناشر: Edizioni Studium
سال نشر: 2018
تعداد صفحات: 0
زبان: Italian
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 1 مگابایت
قیمت کتاب (تومان) : 37,000
در صورت تبدیل فایل کتاب La razionalità pratica di Aristotele به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب عقلانیت عملی ارسطو نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب عقلانیت عملی ارسطو
در قرن نوزدهم، اخلاق ارسطو، که از آغاز دوران مسیحیت بر فرهنگ اروپایی تسلط داشت (اولین تفسیر اخلاق نیکوماخوس به آسپاسیوس، قرن دوم پس از میلاد برمی‌گردد)، کسوف مختصری را تجربه کرد، به این معنا که این کسوف موقتی بود. با اخلاق کانت و سپس فایده گرایی و علوم انسانی (انسان شناسی، روانشناسی، جامعه شناسی) جایگزین شد. اما هنگامی که در اواسط قرن بیستم، ناتوانی علوم انسانی در قضاوت ارزشی و در نتیجه هدایت عمل متوجه شد، اخلاق ارسطویی، یا بهتر است بگوییم «فلسفه عملی» ارسطو، دوباره کشف شد، که به عنوان شکلی از غیر علمی شناخته شد. و در عین حال عقلانیت اصیل، قادر به هدایت عمل است. از این رو است که گادامر و مکتب او به «حکمت» و به طور کلی فضایل توسط مک اینتایر و جامعه گرایان، از مفهوم eudaimonia به عنوان تحقق کامل ظرفیت انسانی توسط مارتا نوسبام و حتی اقتصاددانی مانند آمارتیا سن. فلسفه عملی، فلسفه سیاسی او نیز دوباره کشف شد، که در طبیعی بودن پولیس، امکان غلبه بر دولت مدرن را که اکنون آشکارا در حال زوال به دلیل از دست دادن خودکفایی است، نشان می دهد. استفاده از سیاست ارسطویی در جهت یک جامعه سیاسی چندملیتی در به اصطلاح \"گروه شیکاگو\" یافت می شود که توسط کاتولیک J. Maritain، پروتستان R.M. هاچینز، از عبری M.J. آدلر و دیگران، نویسندگان پروژه ای برای قانون اساسی جهانی در سال 1951. به عنوان تاییدی بر علاقه ای که عقلانیت عملی ارسطو هنوز هم امروز برانگیخته است، پرونده ای که در اینجا ارائه می کنیم حاوی سخنرانی های یک سفیر، روبرتو روسی، مهندس، فابر فابریس، معلم دبیرستان، سیلویا گولینو، و محققی است که در اولین تجربیات تدریس در دانشگاه او انجام شده است. ، لوکا گرچی.
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
Nell’Ottocento l’etica di Aristotele, che aveva dominato la cultura europea sin dagli inizi dell’era cristiana (il primo commento all’Etica Nicomachea risale ad Aspasio, II secolo d. C.), ebbe una breve eclissi, nel senso che fu temporaneamente soppiantata dall’etica di Kant e poi dall’utilitarismo e dalle scienze umane (antropologia, psicologia, sociologia). Ma quando, a metà del Novecento, ci si rese conto dell’incapacità delle scienze umane di dare giudizi di valore e quindi di orientare la prassi, venne riscoperta l’etica aristotelica, anzi la “filosofia pratica” di Aristotele, intesa come forma di razionalità non scientifica e tuttavia autentica, capace di orientare la prassi. Di qui la valorizzazione della “saggezza” a opera di Gadamer e della sua scuola, delle virtù in generale da parte di McIntyre e dei comunitaristi, della nozione di eudaimonia come piena realizzazione della capacità umane da parte di Martha Nussbaum e persino di un economista come Amartya Sen. Ma con la filosofia pratica di Aristotele è stata riscoperta anche la sua filosofia politica, che indica nella naturalità della polis la possibilità di un superamento dello Stato moderno ormai manifestamente in declino per la perdita dell’autosufficienza. Un’utilizzazione della politica aristotelica nella direzione di una società politica multinazionale si trova nel cosiddetto “gruppo di Chicago”, formato dal cattolico J. Maritain, dal protestante R.M. Hutchins, dall’ebreo M.J. Adler e da altri, autori nel 1951 di un progetto di costituzione mondiale. A conferma dell’interesse che la razionalità pratica di Aristotele suscita ancora oggi, il dossier che qui presentiamo contiene interventi di un ambasciatore, Roberto Rossi, di un ingegnere, Faber Fabbris, di un’insegnante di liceo, Silvia Gullino, e di uno studioso alle sue prime esperienze di insegnamento universitario, Luca Grecchi.
