دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Pavel Aleksandrovič Florenskij
سری: Piccola biblioteca Adelphi 749
ISBN (شابک) : 9788845934636, 8845934632
ناشر: Adelphi
سال نشر: 2020
تعداد صفحات: 0
زبان: Italian
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 738 کیلوبایت
در صورت تبدیل فایل کتاب La prospettiva rovesciata به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب چشم انداز معکوس نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در نگاه اول، به نظر میرسد بسیاری از مهمترین نمادهای روسیه در قرنهای ۱۴ و ۱۵ آلوده به تناقضات پوچ، نقض غیرقابل توضیح قانون چشمانداز و در نتیجه «وحدت» بازنمایی هستند: ساختمانهایی که نما و دیوارهای جانبی آنها با هم به تصویر کشیده شدهاند. کتب (اناجیل) که سه یا حتی چهار طرف آن دیده می شود. چهره هایی با \"سطوح بینی و سایر قسمت ها\" که قرار نیست یکدیگر را ببینند. و به طور خلاصه، چند مرکزیت که باعث می شود «صفحه پشتی و جلویی» همزیستی کنند. و با این حال، نمادهای مشابه «معیب» - دقیقاً مبتنی بر بدعت دیدگاههای «وارونه» - بینهایت خلاقانهتر و گویاتر از سایر نمادهای صحیحتر، اما بیتفاوتتر هستند. همانطور که پاول فلورنسکی در این داستان نشان می دهد - با یک گشت و گذار تاریخی که از صحنه های تئاتر تراژیک یونان تا اوج نقاشی رنسانس و فراتر از آن امتداد می یابد - این نقض ها، به دور از وابستگی به \"بی تجربگی فاحش در طراحی\"، \"بسیار از پیش برنامه ریزی شده\" هستند. و آگاه». علاوه بر این: آنها شورشی را خلاصه میکنند، شناختی و نه زیباییشناختی، علیه هژمونی بازنمایی چشمانداز و پیشفرض آن مبنی بر داشتن «کلمه اصیل جهان». نوعی کینه توزانه به وجود میآید که در آن خلاصه کاستیهای دیدگاه خطی و بینش جهانی که آن را پیشفرض میگیرد، برعکس، به شخصیتهای مورد نیاز «هنر ناب» تبدیل میشود: تنها چیزی که به ما اجازه میدهد. دسترسی - مانند \"درهای سلطنتی\" طلایی نماد - به \"ماهیت اشیاء\" و \"حقیقت وجود\".
A un primo sguardo, molte delle più significative icone russe del XIV e XV secolo sembrano viziate da assurde incongruenze, violazioni inspiegabili del canone prospettico e della conseguente 'unità' della rappresentazione: edifici di cui vengono raffigurati insieme la facciata e i muri laterali; libri (i Vangeli) di cui si scorgono tre o addirittura tutte e quattro le coste; volti con «superfici del naso e di altre parti» che non dovrebbero vedersi; e, a sintesi di tutto, un policentrismo che fa coesistere «piani dorsali e frontali». Eppure, simili icone 'difettose' - fondate proprio sull'eresia di prospettive «rovesciate» - risultano infinitamente più creative ed espressive rispetto ad altre più corrette, ma inerti. Come mostra Pavel Florenskij in questa perorazione - con un excursus storico che si estende dalle scenografie del teatro tragico greco ai vertici della pittura rinascimentale e oltre -, quelle violazioni, lungi dal dipendere da una «grossolana imperizia nel disegno», sono «estremamente premeditate e consapevoli». Di più: riassumono una ribellione, cognitiva prima che estetica, alla stessa egemonia della rappresentazione prospettica e alla sua presunzione di detenere «l'autentica parola del mondo». Ne deriva una sorta di invettiva, in cui il regesto delle carenze della prospettiva lineare e della visione del mondo che la presuppone si traduce, a contrario, in quello dei caratteri richiesti dall'«arte pura»: la sola che ci permetta di accedere - come le dorate «porte regali» dell'iconostasi - all'«essenza delle cose» e alla «verità dell'essere».