دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: نویسندگان: Justin Podur, Genevieve Boulanger سری: ISBN (شابک) : 9782897192334 ناشر: Écosociété سال نشر: 2016 تعداد صفحات: 248 زبان: French فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 412 Kb
در صورت تبدیل فایل کتاب La nouvelle dictature d'Haïti : Coup d'État, séisme et occupation onusienne به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب دیکتاتوری جدید هائیتی: کودتا، زلزله، و اشغال سازمان ملل نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در سال 1804، هائیتی به اولین جمهوری سیاهپوست مستقل در جهان تبدیل شد که در نتیجه انقلاب بردگان به وجود آمد. دویست سال بعد، کشوری که گرفتار استعمار و خشونت شده است، تحت اشغال نظامی سازمان ملل متحد قرار گرفته است که به شکل یک دیکتاتوری کاملاً جدید است: دیکتاتوری جامعه بین المللی. دیکتاتوری جدید هائیتی تاریخ اخیر این کشور دریای کارائیب، از کودتای 2004 تا زلزله ویرانگر 2010 و پیامدهای آن را دنبال می کند. هنگامی که رئیس جمهور ژان برتراند آریستید در فوریه 2004 از قدرت برکنار شد و مجبور به تبعید شد، داستانی که به سرعت مطرح شد، داستان یک رئیس جمهور منتخب بود که خود را به یک دیکتاتور تشنه به خون تبدیل کرده بود و جمعیتی را که در نهایت برای سرنگونی آن قیام کردند، به وحشت انداخته بود. با کمک برخی از قدرت های خارجی از جمله ایالات متحده، فرانسه و کانادا. داستانی که توسط رهبران غربی و رسانه های آنها و همچنین بسیاری از سازمان های مترقی تایید شده است. با این حال، همانطور که جاستین پودور به خوبی نشان می دهد، واقعیت ها نسخه کاملاً متفاوتی را نشان می دهند که فقط حامیان آریستید و چند روزنامه نگار مستقل واقعاً آن را مطرح کرده اند: بی ثباتی و سرنگونی دولت آریستید. و سرکوب وحشیانه ای که توسط مردم متحمل شده است. جنبشی که او را به قدرت رساند. جاستین پودور با افشای واقعیت تلخ اشغال بین المللی به اصطلاح خیرخواهانه تلاش می کند نشان دهد که در نهایت، انکار حاکمیت علت اصلی مشکلات هائیتی است. چرا که علیرغم برگزاری انتخابات، آزادی رسمی مطبوعات و کمک های بزرگ بشردوستانه بین المللی، مردم هائیتی هنوز کنترل مدیریت اقتصادی و سیاسی کشور را در دست ندارند.
En 1804, Haïti est devenue la première république noire indépendante au monde issue d’une révolution d’esclaves. Deux cents ans plus tard, miné par le colonialisme et la violence, le pays a été placé sous occupation militaire onusienne dans ce qui prend la forme d’une toute nouvelle dictature: celle de la communauté internationale. La nouvelle dictature d’Haïti retrace l’histoire récente du pays antillais, du coup d’État de 2004 jusqu’au tremblement de terre dévastateur de 2010 et ses suites. Lorsque le président Jean-Bertrand Aristide est chassé du pouvoir et poussé à l’exil en février 2004, le récit qui s’impose rapidement est celui d’un président élu qui s’est transformé en dictateur sanguinaire, terrorisant une population qui finit par se soulever pour le renverser, avec le concours de certaines puissances étrangères, dont les États-Unis, la France et le Canada. Un récit endossé par les dirigeants occidentaux et leurs relais médiatiques, mais également par bon nombre d’organisations progressistes. Or, comme le démontre avec brio Justin Podur, les faits font état d’une toute autre version, que seuls les partisans d’Aristide et quelques journalistes indépendants ont réellement mis de l’avant: celle de la déstabilisation et du renversement du gouvernement Aristide, et de la répression brutale dont a été victime le mouvement populaire qui l’avait porté au pouvoir. Dévoilant la sombre réalité de la prétendue bienveillante occupation internationale, Justin Podur cherche à démontrer qu’en définitive, le déni de souveraineté est la cause fondamentale des problèmes d’Haïti. Car malgré la tenue d’élections, une officielle liberté de la presse et une aide humanitaire internationale d’envergure, le peuple haïtien n’est toujours pas maître de la gestion économique et politique du pays.