دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: تاریخ ویرایش: نویسندگان: Rochette B. سری: ناشر: سال نشر: تعداد صفحات: 13 زبان: French فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 59 کیلوبایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب زبان وصیت در مصر قرن سوم. ap. آگهی: رشته های تاریخی، تاریخ آسیا و آفریقا، تاریخ مصر، تاریخ مصر باستان
در صورت تبدیل فایل کتاب La langue des testaments dans l’Égypte du IIIe s. ap. J.-C به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب زبان وصیت در مصر قرن سوم. ap. آگهی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
بررسی بین المللی حقوق باستان، جلد XLVII، 2000
حقوقدانان رومی توجه خاصی
به مقررات مربوط به استفاده از زبان ها در مسائل
وصیت داشتند. در واقع، اگر اهمیتی که به استفاده از زبان لاتین در
نوشتههای عهدنامه داده میشود را با سایر اعمال رسمی که
استفاده از زبانهای یونانی یا لاتین برای آنها بیربط است،
مقایسه کنیم، بنابراین
تا زمانی که دو طرف تفاهم وجود داشته باشد، پذیرفته می شود که
ترتیبات انجام شده برای اسناد جانشینی
به واقعیت پیچیده ای در پارس اورینتیس خیانت می کند. وقتی به این
موضوع
می پردازند، آثار حقوقی بر الزام
برای موصی به استفاده از لاتین برای نوشتن آخرین خواسته های خود
اصرار دارند.
Revue Internationale des droits de l’Antiquité, Tome XLVII,
2000
Les juristes romains ont accordé une attention toute
particulière
aux dispositions relatives à l’utilisation des langues en
matière de
testaments. En effet, si l’on compare l’importance accordée à
l’usage
du latin lors d’un écrit testamentaire avec d’autres actes
officiels pour
lesquels l’emploi des langues grecque ou latine est
indifférent, pour
autant que soit assurée la compréhension par les deux parties1,
on
admettra que les dispositions prises pour les documents de
succession
trahissent une réalité complexe dans la Pars Orientis.
Lorsqu’ils
abordent cette matière, les ouvrages juridiques insistent
sur
l’obligation qui est faite au testateur d’utiliser le latin
pour mettre par
écrit ses dernières volontés.