La Fabrica del Lenguaje, S.A.

زمان ما زمان سقوط به زمان حال است. ایجاد پیمان‌های اجتماعی جدید غیرممکن است و بنابراین، فرصت‌های تصور آینده کم است. هیچ مدینه فاضله ای وجود ندارد، فقط یک عمل گرایی است که روی سودمندی شرط بندی می کند. جامعه ما از افسون زدایی از دموکراسی، منطق بازار و جهانی شدن رنج می برد و نمی تواند برای آینده ایده تولید کند، راه برون رفت چیست؟ ریچارد رورتی می گفت: این عقل نیست که چیزها را تغییر می دهد، بلکه تخیل است. با شروع از این اصل، این کتاب خوش‌بینی ناامید شده را ستایش می‌کند، جایی که پرسش‌ها مهم‌تر از پاسخ‌ها هستند، نقشی که کلمات در وضعیت فعلی هنر دارند چیست؟ جهان و به اصطلاح جمهوری نامه چگونه به هم مرتبط هستند؟ نویسندگان متولد پس از دهه 1970 چه تصوری از نسل دارند؟ چرا مفهوم جمع را انکار می کنند؟ رابطه سیاست و ادبیات چیست؟ منتقد در چه مقطعی تبدیل به ترحیم نویس شد؟ آیا ادبیات بخشی از نمایش است؟ این مقاله در مورد زبان، ایده نسل ها و زیبایی شناسی ادبیات معاصر است. اما این یک نکوهش است که به مکانیسم هایی اشاره می کند که باعث فاصله بین آفرینش و عمل، اخلاق و زیبایی شناسی، ادبیات و فضای عمومی شده است.

Nuestro tiempo es el de la caída en el presente. Es imposible construir nuevos pactos sociales y, por tanto, las oportunidades para imaginar el futuro son pocas. No hay utopías, sólo un pragmatismo que apuesta por lo útil. Nuestra sociedad sufre el desencanto de la democracia, la lógica del mercado y la globalización, incapaz de producir ideas para el porvenir ¿Cuál es la salida? Richard Rorty diría: no es la razón lo que cambia las cosas, sino la imaginación. A partir de este principio, este libro hace un elogio del optimismo desencantado, donde las preguntas son más importantes que las respuestas ¿Cuál es el papel que las palabras juegan en el actual estado del arte? ¿De qué modo están conectados el mundo y la llamada República de las Letras? ¿Qué idea de generación tienen los escritores nacidos a partir de la década de los setenta? ¿Por qué niegan el concepto de colectivo? ¿Cuál es la relación entre política y literatura? ¿En qué momento el crítico se convirtió en redactor de obituarios? ¿La literatura forma parte del espectáculo? Éste es un ensayo sobre el lenguaje, la idea de generaciones y las estéticas de la literatura contemporánea; pero también es una denuncia que señala los mecanismos que han provocado el distanciamiento entre la creación y la acción, la ética y la estética, la literatura y el espacio público.