ورود به حساب

نام کاربری گذرواژه

گذرواژه را فراموش کردید؟ کلیک کنید

حساب کاربری ندارید؟ ساخت حساب

ساخت حساب کاربری

نام نام کاربری ایمیل شماره موبایل گذرواژه

برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید


09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب La conversación infinita

دانلود کتاب گفتگوی بی نهایت

La conversación infinita

مشخصات کتاب

La conversación infinita

ویرایش:  
نویسندگان:   
سری:  
ISBN (شابک) : 9788495897633 
ناشر: Arena 
سال نشر: 2008 
تعداد صفحات: 327 
زبان: Spanish 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 164 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 42,000



ثبت امتیاز به این کتاب

میانگین امتیاز به این کتاب :
       تعداد امتیاز دهندگان : 6


در صورت تبدیل فایل کتاب La conversación infinita به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب گفتگوی بی نهایت نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.


توضیحاتی در مورد کتاب گفتگوی بی نهایت

کار موریس بلانشو (Eze, Alpes-Maritimes, 1907) یک پرسش اساسی در مورد معنای نوشتار است، یک تحقیق مستمر و خود انعکاسی از ادبیات در مورد محدودیت‌های خودش و پایه‌های اهمیت آن. از طریق بیانی عمیقاً شفاف و دقیق، در سرگیجه مهلک وسعت عظیم اثری که مراقبه آن از چارچوب نقد ادبی فراتر می رود تا به سخت ترین قلمروی که در آن اندیشه معاصر مورد بحث و آزمایش قرار می گیرد، دست یابد تا به بررسی ماهیت نوشتار بپردازد. بلانشو به این مسئله اشاره می کند که جوهره ماهیت زبان چیست و به این معنا، احتمالاتی که واژه ادبی از طریق روابط پیچیده ای که بین گفتار و حقیقت برقرار می شود، می گشاید. Instan of My death و La locura de la luz دو تا از بهترین متون خودارجاعی هستند که توسط ادبیات قرن بیستم تولید شده اند. بر اساس ایده فراخوانی ساخته شده است، در آنها ماشه حافظه یک رویداد ثابت در حافظه است. در هر دو، ما متوجه دستیابی به شفافیت لحظه، در رویارویی با دیگری هستیم که اقتدار خود را در زمان ها و موقعیت های خاص اعمال می کند. ارتش، نیروهای اشغالگر، در جنگ. پزشکان در این بیماری زندگی و مرگ در این نوشته‌ها به مثابه آینه‌ای از همان واقعیتی ظاهر می‌شوند که شاید فقط کلمه از آن عبور می‌کند. روایت، در هر دو، به مثابه دشواری افراطی نور افشانی، از طریق زبان، بر اساس اصول دیده شدن داستان در نظر گرفته شده است. چگونه ببینیم چه چیزی ما را کور می کند؟ چگونه آن را بگویم؟ چگونه می توان از لحظه و مکانی که هر کلمه از آن کشتی غرق می شود صحبت کرد؟


توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

La obra de Maurice Blanchot (Eze, Alpes Marítimos, 1907) constituye un cuestionamiento radical del sentido de la escritura, una indagación continua, autorreflexiva, de la literatura sobre sus propios límites y los fundamentos de su significación. A través de una expresión profundamente lúcida y exacta, en el vértigo fatal de la enor­me magnitud de una obra cuya medi­tación sobrepasa el marco de la críti­ca literaria para acceder al territorio más exigente en que el pensamiento contemporáneo se debate y se prue­ba, indagar en la esencia de la escri­tura significa para Blanchot implicar el problema de lo que sea la esencia del propio ser de la lengua y, en este sentido, las posibilidades que abre la palabra literaria a través de las com­plejas relaciones que se establecen en­tre el decir y la verdad. El instante de mi muerte y La lo­cura de la luz son dos de los mejores textos autorreferenciales producidos por la literatura del siglo XX. Cons­truidos en torno a la idea de evoca­ción, en ellos el desencadenante es el recuerdo de un acontecimiento fijado en la memoria. En ambos advertimos el logro de la lucidez del instante, en confrontación con un otro que ejerce su autoridad en tiempos y situaciones especiales. El militar, las fuerzas de ocupación, en la guerra. Los médicos, en la enfermedad. Vida y muerte aparecen en estos es­critos como espejos de una misma rea­lidad que acaso tan sólo la palabra transite. La narración, en ambos, se concibe como la extrema dificultad de arrojar luz, a través del lenguaje, so­bre los principios mismos de la visibi­lidad, del relato. ¿Cómo ver lo que nos ciega? ¿Cómo contarlo? ¿Cómo hablar del instante y del lugar a partir del cual toda palabra naufraga?





نظرات کاربران