دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Roland Barthes
سری: Les Sentiers de la création; Champs
ISBN (شابک) : 2605000001
ناشر: Albert Skira; Flammarion
سال نشر: 1984
تعداد صفحات: 152
زبان: French
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 22 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب L'empire des signes به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب امپراتوری علامت نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
«چرا ژاپن؟ از آنجا که این کشور نویسنده است: از بین همه کشورهایی که نویسنده شناخته است، ژاپن کشوری است که در آن با کار نشانه نزدیک به اعتقادات و خیالات خود یا، اگر ترجیح می دهیم، با دورترین انزجار، آزردگی مواجه شده است. و ردی که نشانهسالاری غربی در او ایجاد میکند. نشانه ژاپنی قوی است: به طور قابل تحسینی تنظیم شده، مرتب شده، نمایش داده می شود، هرگز طبیعی یا منطقی نشده است. نشانه ژاپنی خالی است: مدلول آن فرار می کند، نه خدا، نه حقیقت، نه اخلاق در انتهای این دال هایی که بدون همتای حکومت می کنند. و بالاتر از همه، کیفیت برتر این نشانه، اشراف تأیید آن و لطف اروتیکی که با آن پدیدار می شود، در همه جا، بر بیهوده ترین اشیا و رفتارها، آنهایی که معمولاً به آنها بی اهمیت یا ابتذال اشاره می کنیم، چسبانده شده است. بنابراین، مکان نشانه در اینجا بر حسب حوزههای نهادی آن جستجو نمیشود: بحثی از هنر، فولکلور، یا حتی «تمدن» وجود نخواهد داشت (ما ژاپن فئودال را با ژاپن فنی مخالفت نمیکنیم). درباره شهر، فروشگاه، تئاتر، ادب، باغ ها، خشونت خواهد بود. این در مورد چند اشاره، چند غذا، چند شعر خواهد بود. مسئله چهره ها، چشم ها و قلم موهایی است که همه اینها با آنها نوشته شده اما نقاشی نشده است. » R.B.
« Pourquoi le Japon ? Parce que c'est le pays de l'écriture : de tous les pays que l'auteur a pu connaître, le Japon est celui où il a rencontré le travail du signe le plus proche de ses convictions et de ses fantasmes, ou, si l'on préfère, le plus éloigné des dégoûts, des irritations et des refus que suscite en lui la sémiocratie occidentale. Le signe japonais est fort : admirablement réglé, agencé, affiché, jamais naturalisé ou rationalisé. Le signe japonais est vide : son signifié fuit, point de dieu, de vérité, de morale au fond de ces signifiants qui règnent sans contrepartie. Et surtout, la qualité supérieure de ce signe, la noblesse de son affirmation et la grâce érotique dont il se dessine sont apposées partout, sur les objets et sur les conduites les plus futiles, celles que nous renvoyons ordinairement dans l'insignifiance ou la vulgarité. Le lieu du signe ne sera donc pas cherché ici du côté de ses domaines institutionnels : il ne sera question ni d'art, ni de folklore, ni même de « civilisation » (on n'opposera pas le Japon féodal au Japon technique). Il sera question de la ville, du magasin, du théâtre, de la politesse, des jardins, de la violence ; il sera question de quelques gestes, de quelques nourritures, de quelques poèmes ; il sera question des visages, des yeux et des pinceaux avec quoi tout cela s'écrit mais ne se peint pas. » R.B.