Kultur und Bildung: Neue Fluchtpunkte für die sozialpädagogische Forschung?

وقتی فرهنگ و آموزش در کانون یک مشاهده عالی اجتماعی-آموزشی قرار می‌گیرد، موضوع مددکاری اجتماعی چگونه پیکربندی می‌شود؟ وقتی مشاهدات از منظر اجتماعی-آموزشی انجام می شود، چه شگفتی های آموزنده ای را می توان انتظار داشت و تا چه اندازه واژگان فرهنگی و آموزشی-نظری تغییر می کند؟ در مورد مددکاری اجتماعی به عنوان یک رشته علمی چه می آموزید؟ برای پاسخ به این سؤالات، مقالات این جلد، اشکال مختلف دسترسی به فرهنگ و آموزش و اثربخشی آنها را برای نظریه‌سازی و تحقیق در مددکاری اجتماعی تحلیل می‌کند. فرهنگ و آموزش تنها در چارچوب متقابل آنها مورد توجه قرار نمی گیرد. آنها همچنین در عملکرد خود به عنوان نقاط شروع معرفتی و معرفتی و نقاط مرجعی که در حال حاضر در تحقیقات اجتماعی-آموزشی تأثیرگذار هستند مورد بررسی قرار می گیرند.

Wie (re-)konfiguriert sich der Gegenstand der Sozialen Arbeit, wenn Kultur und Bildung ins Zentrum einer ausgezeichneten sozialpädagogischen Beobachtung rücken? Mit welchen informativen Überraschungen hat man dabei zu rechnen und inwiefern verändern sich kultur- und bildungstheoretische Vokabulare, wenn sozialpädagogisch beobachtet wird? Was erfährt man dabei über die Soziale Arbeit als wissenschaftliche Disziplin? Um diese Fragen zu beantworten, analysieren die Beiträge des Bandes die unterschiedlichen Formen des Zugriffs auf Kultur und Bildung sowie deren Leistungsfähigkeit für Theoriebildung und Forschung in der Sozialen Arbeit. Kultur und Bildung werden dabei nicht nur in ihrem wechselseitigen Zusammenhang betrachtet. Sie werden auch in ihrer Funktion als epistemische wie epistemologische Ausgangs- und Bezugspunkte untersucht, die aktuell in der sozialpädagogischen Forschung an Einfluss gewinnen.