Kritik der Währungs- und Bankpolitik

مقالات مجلات نویسنده در زمینه سیاست بانکی که در این جلد گردآوری شده است، تلاشی برای یافتن نقاط مرجع برای نقد عینی سیاست پولی و اعتباری آلمان غربی و سپس انجام یک نقد مرتبط است. در مورد نظرات و پیشنهاداتی که ارائه کرده ام بحثی صورت نگرفته است. هشدارهای چشمگیر وزیر اقتصاد فدرال پروفسور ال. ارهارد در سخنرانی تلویزیونی خود در 21 مارس 1962 به درستی به دلیل عدم انتقاد از خود در مورد اقدامات انجام شده و حتی بیشتر از اقدامات انجام نشده مورد انتقاد قرار گرفت. توسط دولت فدرال و بوندس بانک. اگر روزی یک عقبگرد اقتصادی رخ دهد، همانطور که در بورس اوراق بهادار از اواسط سال 1961 اتفاق افتاده است، همانطور که در تجارت خارجی از زمان تجدید ارزش گذاری DM در مارس 1961 مشهود بود و از ابتدای سال 1962 تشدید شد، به ویژه از زمانی که عقب‌نشینی بورس در 8 اردیبهشت 62، بدون توجه به مطالبات صنفی، افکار عمومی می‌گویند: علم کجاست، چرا اقتصاددانان، دانشمندان مالی و اقتصاددانان تجارت سکوت کرده‌اند، توصیه‌ها و توصیه‌ها کجا هستند، سخنان. و هشدارهای نمایندگان بانک در بین علما؟ سپس نمایندگان علم غرق در ملامت و اتهام می شوند. این همان چیزی است که در شماره آگوست 1962 مجله تازه منتشر شده "Das Capital" در مقاله ای از اروین تاپف با عنوان "حرف زدن طلا بود" اتفاق افتاد. صنعت بانکداری آلمان با یک آزمون استرس شدید مواجه است. من از سال 1951، اولین سال گسترش اعتبار قوی پس از بحران 1950 کره، در نوشته هایم به این موضوع اشاره کرده ام.

Die in diesem Band zusammengestellten Zeitschriftenaufsätze des Verfassers auf dem Gebiet der Bankpolitik enthalten den Versuch, Anhaltspunkte für eine sach­ liche Kritik der westdeutschen Währungs- und Kreditpolitik zu finden und danach eine sachdienliche Kritik vorzunehmen. Eine Auseinandersetzung mit den von mir vorgetragenen Gedanken und Anregungen ist bisher unterblieben. An den eindrucksvollen Warnungen des Bundeswirtschaftsministers Prof. L. Erhard in seiner Fernsehansprache vom 21. März 1962 wurde mit Recht bemän­ gelt, daß sie die Selbstkritik gegenüber den getroffenen, noch mehr aber den unter­ lassenen Maßnahmen der Bundesregierung und der Bundesbank vermissen ließen. Kommt eines Tages ein wirtschaftlicher Rückschlag, wie er an der Börse schon seit Mitte 1961 eingetreten ist, wie er sich im Außenhandel seit der DM-Aufwertung im März 1961 und verstärkt seit Anfang 1962, vor allem seit dem Börsenrückschlag vom 28. Mai 1962 zeigt, ohne daß die Gewerkschaftsforderungen davon die geringste Notiz nehmen, so heißt es in der öffentlichen Meinung: Wo bleibt die Wissenschaft, warum schweigen die Nationalökonomen, Finanzwissenschaftler und die Betriebswirte, wo sind die Hinweise und Empfehlungen, die Anmerkungen und Warnungen der Bankvertreter unter den Gelehrten? Dann werden die Vertreter der Wissenschaft mit Vorwürfen und Beschuldigungen überhäuft. So ist es tatsächlich im August-Heft 1962 der neu erschienenen Zeitschrift "Das Capital" in einem Artikel von Erwin Topf mit dem Titel "Reden wäre Gold gewesen" geschehen. Die deutsche Bankwirtschaft steht vor einer schweren Belastungsprobe. Angedeu­ tet habe ich dies in meinen einschlägigen Veröffentlichungen seit 1951, dem ersten Jahr einer starken Kreditexpansion nach der Koreakrise von 1950.