Krise und Experiment: Komplexe Erzähltexte im literarischen Umbruch des 19. Jahrhunderts

در ترکیبی از تاریخ ادبی و نظریه کاربردی روایی، گوستاو فرانک تغییرات ادبی را در حدود سال 1850 تحلیل و توضیح می‌دهد. برای این کار او رمان‌های ایمرمن، ویلکوم، گوتزکوف، الکسیس، هاکلندر، اپرمن و کارل می را تفسیر می‌کند و آنها را به صورت متعارف می‌سازد. متون روایی قرن 19 مربوط به. این مطالعه بر درک موضوع و روان او، مدل‌های مسیر زندگی، الگوهای انتخاب شریک زندگی، کنترل خانواده و اجتماعی و همچنین پیش‌نویس واقعیت اجتماعی-فرهنگی زندگی و تغییرات تاریخی تمرکز دارد. نتایج کارکرد تکنیک روایت تجربی را برای ساخت ذهنیت و زمینه‌های مهم تاریخ ادبی نشان می‌دهد.

In einer Verbindung aus Literaturgeschichte und angewandter Erzähltheorie analysiert und erklärt Gustav Frank den literarischen Wandel um 1850. Hierfür interpretiert er Romane von Immermann, Willkomm, Gutzkow, Alexis, Hackländer, Oppermann und Karl May und setzt sie zu kanonischen Erzähltexten des 19. Jahrhunderts in Beziehung. Im Mittelpunkt der Untersuchung stehen die Konzeption des Subjekts und seiner Psyche, Modelle seines Lebensweges, Muster der Partnerwahl, Familie und sozialen Kontrolle sowie Entwürfe der soziokulturellen Lebensrealität und des geschichtlichen Wandels. Die Ergebnisse zeigen die Funktion der experimentellen Erzähltechnik für die Konstruktion der mentalitäts- und literaturgeschichtlich bedeutsamen Felder auf.