Konzepte und Methoden von Sozialberichterstattung: Eine empirische Analyse kommunaler Armuts- und Sozialberichte

درباره چه کسی و چگونه باید فقر یا گزارش های اجتماعی گزارش شود؟ هر خبرنگاری این سوال را دوباره می پرسد. نویسنده دستورالعمل های مفهومی را برای گزارش دهی شهرداری ایجاد می کند. نقاط مرجع در اینجا الزامات شهرداری برای سیستم گزارش دهی و همچنین نظریه ها و مفاهیم برای ثبت موقعیت های اجتماعی و فقر است. تحلیل انتقادی بیش از 100 گزارش فقر و اجتماعی که بین سال‌های 1985 تا 2004 در شهرداری‌های آلمان ایجاد شد، سرانجام به این سؤال پاسخ می‌دهد که واقعاً در مورد چه کسی و چگونه گزارش می‌شود؟ نوع و انتخاب آمارهای اجتماعی مورد استفاده پیامدهایی برای چشم‌انداز گزارش‌دهی دارد که بنابراین دارای ویژگی‌های زیر است: تمرکز فردی و نابینایی خانواده، کمبود به جای جهت‌گیری منبع، اما همچنین تنوع مفهومی، خلاقیت و روش‌های فراوان. با توجه به روش‌شناسی و دسترسی به داده‌ها، سه نوع مبتنی بر تجربی را می‌توان متمایز کرد: آمارشناسان، تجربه‌گرایان موضوع‌گرا و عمل‌گرایان. گزارش دهی یک فرآیند یادگیری است. اگر شهرداری ها بخواهند می توانند از یکدیگر بیاموزند.

Über wen und wie ist eigentlich in Armuts- oder Sozialberichten zu berichten? Diese Frage stellt sich jede Berichterstatterin und jeder Berichterstatter aufs Neue. Die Autorin entwickelt konzeptionelle Leitlinien für kommunale Berichterstattung. Bezugspunkte hierbei sind kommunale Anforderungen an ein Berichtssystem sowie Theorien und Konzepte zur Erfassung sozialer Lagen und Armut. Eine kritische Analyse von über 100 Armuts- und Sozialberichten, die in Deutschlands Kommunen zwischen 1985 und 2004 entstanden sind, gibt schließlich Antwort auf die Frage: Über wen und wie wird tatsächlich berichtet? Art und Auswahl der verwendeten Sozialstatistiken haben Konsequenzen für die Berichterstattungslandschaft, die dadurch folgende Charakteristika aufweist: Individuenzentrierung und Haushaltsblindheit, Defizit- statt Ressourcenorientierung, aber auch konzeptionelle Vielfalt, Kreativität und Methodenreichtum. Hinsichtlich Methodik und Datenzugang sind drei empirisch begründete Typen unterscheidbar: Statistiker, subjektorientierte Empiriker und Pragmatiker. Berichterstattung ist ein Lernprozess. Kommunen können voneinander lernen, so sie wollen.