Komplementare Managementdiskurse: Polarisierung oder Paradigmenvielfalt?

مدارس مختلف مدیریت بازرگانی که با مفهوم‌سازی تئوری‌های سازمانی و مدیریتی سروکار دارند، با توجه به در نظر گرفتن فرآیندهای تغییر سازمانی و پدیده‌های پیچیدگی، بسیار محدود هستند. این نه تنها به دلیل دیدگاه اقتصادی این رویکردها است، بلکه به دلیل دیدگاه "تک بافتی" آنها، نظریه سازمان و مدیریت است. برای این منظور، همگرایی ها و واگرایی های نظریه جدیدتر نظام جامعه شناختی (لومان)، نظریه ساختاری (گیدنز) و نیز از رویکردهای به اصطلاح پساساختارگرایی (لیوتار، دریدا) کار می شود. نویسنده ثابت می کند که این موقعیت های واقعاً رقابتی کاملاً مکمل یکدیگر هستند و به مدیریت استراتژیک اشاره می کند.

Die verschiedenen betriebswirtschaftlichen "Schulen", die sich mit der Konzeptualisierung von Organisations- und Managementtheorien befassen, erweisen sich hinsichtlich der Betrachtung organisatorischer Veränderungsprozesse und Komplexitätsphänomene als zu eng. Dies ist nicht nur auf die primär ökonomische Perspektive dieser Ansätze, sondern auch auf ihre "monokontextuale" Perspektive zurückzuführen.

Martin Hahmann diskutiert system- und handlungsorientierte sowie strukturale Theorien aus den Sozialwissenschaften im Hinblick auf ihre Konzeptionalisierungspotenziale für die Organisations- und Managementlehre. Hierzu werden Konvergenzen und Divergenzen der neueren soziologischen Systemtheorie (Luhmann), der Strukturationstheorie (Giddens) sowie aus Ansätzen des sogenannten Poststrukturalismus (Lyotard, Derrida) herausgearbeitet. Der Autor weist nach, dass sich diese genuin konkurrierenden Positionen als durchaus komplementär zu einander erweisen, und zeigt Bezüge zum strategischen Management auf.