Kognition und Strategie: Zur konstruktiven Basis des Strategischen Managements

تا به امروز، نظریه استراتژی و عمل برنامه ریزی استراتژیک عمدتاً توسط ایده یک واقعیت عینی و اساساً صریح عمل هدایت می شوند. بنابراین درک وضعیت شرکت، که در ابتدای هر فرمول استراتژی قرار دارد، به اندازه کافی مشکل ساز نیست. در سال‌های اخیر، به‌ویژه محققان آمریکایی به‌طور تجربی چگونگی تشخیص مشکلات و درک موقعیت‌ها توسط مدیران را بررسی کرده‌اند. کریستف اولریش لوئر این تحقیق را بر عهده می گیرد و پیامدهای آن را برای مفهوم واقعیت در نظریه استراتژی بررسی می کند. او نشان می دهد که در بحث استراتژی در شرکت، مدیران واقعیتی را می سازند که تصمیمات و اقدامات آنها بر اساس آن استوار است. نویسنده پیامدهای این مفهوم از واقعیت را برای تئوری و عمل استراتژی با استفاده از ابزارهای برنامه ریزی شناخته شده به عنوان مثال در نظر می گیرد.

Strategietheorie und strategische Planungspraxis lassen sich bis heute in weiten Teilen von der Vorstellung einer objektiv und im Grunde eindeutig gegebenen Handlungswirklichkeit leiten. Das Verstehen der Unternehmenssituation, das am Anfang jeder Strategieformulierung steht, wird damit unzureichend problematisiert. In den letzten Jahren haben vor allem amerikanische Forscher empirisch untersucht, wie Manager Probleme erkennen und Situationen begreifen. Christoph Ulrich Lüer greift diese Forschungen auf und arbeitet ihre Konsequenzen für den Realitätsbegriff in der Strategielehre heraus. Er zeigt, daß Manager in den Strategiediskussionen im Unternehmen die Realität konstruieren, die sie ihrem Entscheiden und Handeln zugrunde legen. Der Autor betrachtet die Konsequenzen dieses Realitätsbegriffs für die Strategielehre und -praxis exemplarisch anhand bekannter Planungsinstrumente.