Knowledge Production in Material Spaces: Disturbing Conferences and Composing Events

تولید دانش در فضاهای مادی مدیریتی از مداخلاتی است که نویسندگان از سال 2016 در مجموعه‌ای از کنفرانس‌های دانشگاهی انجام داده‌اند. این شیوه‌ها و انتظارات منضبط حاکم بر فضاهای کنفرانس دانشگاهی را مشکل‌ساز می‌کند و روش‌های جدیدی برای تفکر ایجاد می‌کند. و برگزاری کنفرانس در غیر این صورت.

نویسندگان از نظریه‌های ماتریالیستی پساانسان، فمینیستی و پساکیفی برای برهم زدن تولید دانش در فضاهای کنفرانس‌های نئولیبرال و بوروکراتیک استفاده می‌کنند. تحلیل‌هایی که ارائه می‌کنند، و سبک‌های ریزوماتیک نوشتاری و ارائه‌ای که استفاده می‌کنند، شکلی از فعالیت آموزشی را از طریق نظریه ترویج می‌کنند. آن‌ها فضای کنفرانس را به‌عنوان شیوه‌ای تنظیم‌شده، عادی و استاندارد شده برای تولید دانش دانشگاهی مورد بازجویی قرار می‌دهند – که آن را «ماشین کنفرانس علمی» می‌نامند – و معانی و حالت‌های غالب کنفرانس‌ها و کارگاه‌ها را به شکلی بازیگوش زیر سوال می‌برند تا نشان دهند که چگونه می‌توانیم تعامل بهتری داشته باشیم و پژوهش تولید کنیم. و برای یکدیگر نویسندگان نشان می‌دهند که چگونه شیوه‌های خلاقانه کنفرانس، امکانات بازیگوشی را برای تصور و تولید دانش به شکلی متفاوت ترویج می‌کنند.

این کتاب برای مخاطبان از حرفه‌ای‌های شناخته‌شده تا دانشمندان اولیه حرفه‌ای، دانشجویان دکترا و کارشناسی ارشد در آموزش و پرورش و علوم اجتماعی جذاب خواهد بود.

Knowledge Production in Material Spaces is a curation of the interventions that the authors undertook at a range of academic conferences since 2016. It problematizes disciplined practices and expectations governing academic conference spaces and generates new ways of thinking and doing conferences otherwise.

The authors use posthuman, feminist materialist and post-qualitative theories to disrupt knowledge production in neoliberal and bureaucratic conferences spaces. The analysis they offer, and the rhizomatic writing and presentational styles they use, promote a form of educational activism through theory. They interrogate the conference space as a regulated, normalized and standardized mode of academic knowledge production – which they call the ‘AcademicConferenceMachine’ – and playfully subvert the dominant meanings and modes of conferences and workshops to show how we can better interact and produce research, with and for each other. The authors indicate how creative conference practices promote playful possibilities to imagine and produce knowledge differently.

This book will appeal to audiences ranging from established professionals to early career scholars, doctoral and master’s students in Education and the social sciences.